The Nature of Consciousness

1. Bilinç Gerçekliğin Temelidir

Bilinci temel olarak görüyorum. Maddeyi ise bilincin türevi olarak değerlendiriyorum.

Farkındalığın Önceliği. Kitap, bilincin, maddenin değil, temel gerçeklik olduğunu öne sürüyor. Bildiğimiz veya bilebileceğimiz her şey deneyimdir ve tüm deneyimler bilinç aracılığıyla bilinir. Bu, bilincin bir yan ürün olduğu yaygın materyalist görüşü sorguluyor.

• Materyalizm, maddenin bilinci nasıl ortaya çıkardığını açıklamakta zorlanıyor.
• Bilinç, tüm deneyimlerin birincil unsurudur.
• Tüm bilgi ve deneyimler, bilinç içinde görünüm olarak mevcuttur.

Materyalizmin Ötesinde. Maddeyi birincil kabul eden materyalist paradigma, umutsuzluk ve çatışma felsefesidir. Bu, ayrılık ve eksiklik hissine yol açar ve dışsal şeylerde mutluluk arayışını körükler. Bu paradigma artık geçerliliğini yitirmiştir ve bir zamanlar teşvik etmeye çalıştığı değerleri yok etmektedir.

• Materyalizm, deneyim değil inanç üzerine kuruludur.
• Bireysel mutsuzluğun ve küresel çatışmanın kök nedenidir.
• Bu sorunları ele almak için yeni bir paradigma gereklidir.

Sadece Bilinç Modeli. Kitap, bilincin tek gerçeklik olduğu ve zihin ile maddenin bu gerçekliğin modülasyonları olduğu "sadece bilinç" modelini öneriyor. Bu model, evrenin bilinçli olmadığını, bilincin evren olduğunu öne sürüyor.

• Bilincin bağımsız olarak var olduğuna dair bir kanıt yoktur.
• Bilinen her şey, bilinç içinde var olur, bilinç tarafından bilinir ve bilincin kendisinden oluşur.
• Bu model yeni değildir, ancak kalıcı felsefenin yeniden formülasyonudur.

2. Zihin Bilincin Aktivitesidir

Farkındalık, kendisi içinde titreşir ve sonlu zihnin biçimini alır.

Zihin Bir Süreçtir. Zihin ayrı bir varlık değil, bilincin aktivitesidir. Tüm deneyimleri içerir: düşünceler, duygular, hisler ve algılar. Zihin, bilincin geçici bir modülasyonudur; tıpkı bir filmin ekranın modülasyonu olması gibi.

• Zihin, deneyimin bilincidir, kendisi bir varlık değildir.
• Bilincin dünyayı tanıdığı aktivitedir.
• Zihin, farkındalığın kendini renklendirmesidir.

Zihnin İki Unsuru. Zihnin iki unsuru vardır: bilinen içeriği (düşünceler, duygular vb.) ve bilme özüdür (farkındalık). Bilme özü, tüm deneyimleri bilen "ben"dir. Bu "ben", deneyimin bir nesnesi değil, öznel bilendir.

• Bilinen her zaman değişir, ancak bilme sabit kalır.
• "Ben", tüm deneyimlerde ortak faktördür.
• Zihin, değişen düşünceler, imgeler, hisler ve algılar akışıdır.

Zihnin Sınırlamaları. Zihin, bildiği her şeye kendi sınırlarını dayatır ve bu nedenle tüm bilgisi ve deneyimi kendi sınırlamalarının bir yansıması olarak görünür. Zihin, gerçekliğin doğasını bilmeden kendi doğasını bilemez.

• Zihnin bilgisi, yalnızca kendisi hakkındaki bilgisi kadar değerlidir.
• Zihnin bilgisi, kendi sınırlamalarının bir yansımasıdır.
• Bir zihnin ulaşabileceği en yüksek bilgi, kendi doğasının bilgisidir.

3. Ayrılık İllüzyonu Acı Yaratır

Materyalist paradigma, umutsuzluk ve çatışma felsefesidir ve bu nedenle bireylerin hissettiği mutsuzluğun ve topluluklar ile uluslar arasındaki düşmanlıkların kök nedenidir.

Acının Kökü. Ayrı benlikler olduğuna dair inanç, diğerlerinden ve dünyadan ayrı olduğumuz düşüncesi, acının kök nedenidir. Bu inanç, deneyimi bir özne ve nesneye bölen sonlu zihnin bir ürünüdür.

• Ayrı benlik veya ego, sınırlı ve geçici bir farkındalık biçimidir.
• Nesnel deneyim aracılığıyla mutluluk arayışının sebebidir.
• Ayrılık inancı, eksiklik hissine ve ölüm korkusuna yol açar.

İkilik ve Çatışma. Ayrılık inancı, gerçekliği zihin ve madde olarak bölen materyalist dünya görüşümüzün temelidir. Bu bölünme, hem kendimizde hem de başkalarıyla olan ilişkilerimizde çatışmaya yol açar.

• Dışsal bir dünyanın inancı, içsel bir benlik inancına dayanır.
• Materyalist paradigma, maddenin birincil olduğu varsayımına dayanır.
• Bu paradigma, bireyler, topluluklar ve uluslar arasındaki çatışmanın kök nedenidir.

Ayrılığı Aşmak. Kalıcı mutluluk ve barış yolu, ayrılık illüzyosunu aşmak ve gerçek doğamızın saf bilinç olduğunu tanımaktır. Bu, gerçekliğin görünür çokluğu ve çeşitliliğinin, gerçekliğin kendisine ait bir özellik değil, onu algılayan zihinle ilgili olduğunu anlamayı içerir.

• Gerçekliğin gerçek doğası, sonsuz, bölünmez bir bütündür.
• Ayrılık illüzyonu, sonlu zihnin bir ürünüdür.
• Ayrılığı aşmak, kalıcı mutluluk ve barışa götürür.

4. Kendine Sorgulama Gerçek Doğamızı Ortaya Çıkarır

Zihnin sorabileceği en temel soru, 'Zihin nedir?'dir.

İçe Dönmek. Gerçekliğin doğasını bilmek için önce kendi zihinlerimizin doğasını bilmemiz gerekir. Bu, deneyimin nesnel içeriğinden öznel bilene yönelmek anlamına gelir.

• Zihin, kendi gerçekliğini araştırmalıdır.
• "Ben kimim?" sorusu, zihnin sorabileceği en derin sorudur.
• Bu sorunun cevabı, en yüksek zekadır.

Bilme Unsuru. Zihin, bilinen içeriği ve bilme özünü içerir. Bilme özü, tüm deneyimleri bilen "ben"dir. Bu "ben", deneyimin bir nesnesi değil, öznel bilendir.

• Bilme unsuru, tüm deneyimlerde ortak faktördür.
• Zihnin her zaman mevcut olan öznel özüdür.
• Saf bilmedir, bilinenin içeriğinden bağımsızdır.

Kendine Sorgulama Bir Yol Olarak. Kendine sorgulama, tüm deneyimlerin bilindiği bilmenin doğasını araştırma sürecidir. Bu, zihnin nesnel içeriğini değil, zihnin özsel doğasını araştıran benzersiz bir sorudur.

• Zihnin nesnel içeriğini araştırmayan tek sorudur.
• Bu sorunun cevabı, farklı bir bilgi türüdür.
• Tüm büyük ruhsal geleneklerin nihai arayışıdır.

5. Meditasyon Kendini Gerçekleştirmenin Yoludur

Meditasyon ve dua, zihnin sonsuz, ebedi farkındalığının gerçekliğine erişim sağladığı araçlardır.

Nesnel Deneyimin Ötesinde. Meditasyon, zihnin bir aktivitesi değil, bilincin orijinal, koşulsuz özüne rahatlama, çözülme veya dalma sürecidir. Bu, farkındalığın kendisini bilme bilgisine erişim sağladığı bir yoldur.

• Farkındalığın kendi varlığını bildiği bir non-aktivitedir.
• Zihnin dışa dönük eğilimlerinin sona ermesidir.
• Zihnin kendi gerçekliğine erişim sağladığı bir yoldur.

Doğrudan Yol. Doğrudan Yol, farkındalığın doğasının, herhangi bir ön bilgi veya hazırlık olmaksızın ve belirli bir dini veya ruhsal bağlılık olmaksızın keşfedilebileceği bir yoldur. Bu, saf farkındalığın özsel doğamızın doğrudan tanınmasıdır.

• Hazırlık gerektirmez.
• Tüm insanlar için eşit derecede erişilebilirdir.
• Gerçekliğin doğasına derin bir ilgi gerektirir.

Kendini Hatırlama. Meditasyon, saf bilmenin yeniden tanınması veya hatırlanmasıdır; bu, zihnin nesnel deneyime odaklanması sonucunda örtülen, unutulan veya göz ardı edilen saf bilmedir. Bu, dikkatin kaynağına geri dönmesi veya rahatlamasıdır.

• Yeni bir nesnel bilgi biçimi değildir.
• Saf bilmenin hatırlanmasıdır.
• Dikkatin kaynağına geri düşmesidir.

6. Dünya Bilincin Modülasyonudur

Evren bilinçli değildir; bilinç evrendir!

Bilinç Evren Olarak. Evren, bilincin dışında ayrı bir nesne olarak var olmaz. Evrenin görünür varlığı, bilincin kendisidir ve sonlu zihnin aktivitesi aracılığıyla kırılmaktadır.

• Evren, görünür varlığını bilinçten ödünç alır.
• Evren bilinçli değildir; bilinç evrendir.
• Evren, bilincin kendisidir: bir bütün, bölünmez, kendini bilen bir bütün.

Madde Görünüm Olarak. Madde, bilincin sonlu bir zihin prizmasından bakıldığında kendine nasıl göründüğüdür. Sonlu zihin, her zaman deneyimi ikilik içinde bilir, bu nedenle nesne, özneden farklı bir şekilde görünmelidir.

• Madde, bağımsız olarak var olan bir madde değildir.
• Geçici bir farkındalık modülasyonudur.
• Bilincin kendine nasıl göründüğüdür, sonlu bir zihin prizmasından bakıldığında.

Algı Yaratım Olarak. Algı eylemi, yaratımı sonsuz bilinçte potansiyelden varlığa çıkarır. Ancak var olduğunda bile, yaratımda gerçekten mevcut olan tek şey sonsuz bilinçtir.

• Algı, bilincin dünyayı bildiği bir araçtır.
• Bilincin tezahürü varlığa getirdiği süreçtir.
• Deneyimde mevcut olan her şey, bilincin kendisidir.

7. Aşk Birlikteliğin Tanınmasıdır

Aşk deneyimi, tam olarak bu deneyimdir; paylaşılan varlığımızın deneyimi.

Paylaşılan Varlık. Aşk, paylaşılan varlığımızın deneyimidir; en derin düzeyde hepimizin bağlı olduğunu tanımaktır. Bu, görünüşte ayrı olan tüm benliklerin, ayrılıklarından arınarak orijinal bütünlüklerine veya birliğine geri dönme arzusudur.

• Aşk, paylaşılan varlığımızın deneyimidir.
• Ayrılıklardan arınma arzusudur.
• Birlik deneyimidir.

Aşk Tanrı'nın Varlığıdır. Aşk, kalpte Tanrı'nın varlığıdır. Paylaşılan varlığımızın deneyimidir; hepimizin aynı sonsuz bütünün bir parçası olduğunu tanımaktır. Barış ve tatminin nihai kaynağıdır.

• Aşk, kalpte Tanrı'nın varlığıdır.
• Paylaşılan varlığımızın deneyimidir.
• Barış ve tatminin nihai kaynağıdır.

Aşk ve Güzellik. Güzellik deneyimi, dünyanın sonsuz özüne çözülmesi deneyimidir. Sonsuzluğun bir açılımıdır. Bu, aşk ile aynı deneyimdir; yalnızca nesnelere yönelmiştir.

• Güzellik, dünyanın sonsuz özüne çözülmesi deneyimidir.
• Sonsuzluğun bir açılımıdır.
• Aşk ile aynı deneyimdir; yalnızca nesnelere yönelmiştir.

8. Zaman ve Mekan Zihnin Boyutlarıdır

Zaman ve mekan, aslında, sonlu zihnin prizmasından kırılmış boyutsuz farkındalıktır.

Zaman Bir Yapıdır. Zaman, nesnel bir gerçeklik değil, zihnin bir yapısıdır. Düşüncenin prizmasından kırılmış boyutsuz farkındalıktır. Zihin, bilince kendi sınırlamalarını dayatır ve onu zaman olarak kavrar.

• Zaman, deneyimin bir konteyneri değildir.
• Zihnin bir yapısıdır.
• Düşüncenin prizmasından kırılmış boyutsuz farkındalıktır.

Mekan Bir Yapıdır. Mekan da zihnin bir yapısıdır; bilincin kendi gerçekliğini algılama şeklidir. Algının prizmasından kırılmış boyutsuz farkındalıktır.

• Mekan, nesnel bir gerçeklik değildir.
• Zihnin bir yapısıdır.
• Algının prizmasından kırılmış boyutsuz farkındalıktır.

Ebedi Şimdi. Zamanın gerçek deneyimi, ebedi şimdidir; tüm deneyimlerin gerçekleştiği her zaman mevcut olan andır. Bu şimdi, bir zaman anı değil, bilincin zamansız varlığıdır.

• Ebedi şimdi, bilincin oturduğu yerdir.
• Tek mevcut andır.
• Zaman anı değil, bilincin zamansız varlığıdır.

9. Ebedi Şimdi Bilincin Oturduğu Yerdir

"Ben varım" bilgisi, sonlu zihindeki Tanrı'nın ilk biçimidir.

"Ben Varım" Bilgisi. "Ben varım" bilgisi, zihnin, tüm göreli bilgi ve deneyimlerinin arkasında yatan mutlak bilgiye erişimidir. Bu, farkındalığın kendisini zihin olarak yerelleştirdiği kapıdır.

• Zihnin mutlak bilgiye erişimidir.
• Sonlu zihindeki Tanrı'nın ilk biçimidir.
• Farkındalığın kendisini zihin olarak yerelleştirdiği kapıdır.

Var Olma Hissi. Var olma hissi veya farkında olma deneyimi, tüm deneyimlerde ortak faktördür; ancak herhangi bir belirli deneyimin özel niteliklerini, özelliklerini veya sınırlamalarını paylaşmaz. Bu, zihnin her zaman mevcut olan öznel, bilme özüdür.

• Tüm deneyimlerde ortak faktördür.
• Herhangi bir belirli deneyimin sınırlamalarını paylaşmaz.
• Zihnin her zaman mevcut olan öznel özüdür.

Zamansız Şimdi. Farkında olma deneyimi her zaman şimdi mevcuttur. Şimdi, bir zaman anı değil, bilincin zamansız varlığıdır. Bilincin oturduğu yerdir; tüm deneyimlerin gerçekleştiği yerdir.

• Şimdi, bilincin oturduğu yerdir.
• Farkındalığın zamansız varlığıdır.
• Tüm deneyimlerin gerçekleştiği yerdir.

10. Mutluluk Doğal Varlık Halidir

İçimizde var olan, aslında biz olan barış, deneyimin içeriğine bağlı değildir.

Doğal Barış. Zihnin özsel doğası, saf bilme veya saf farkındalıktır ve bu doğası gereği huzurludur. Bu barış, deneyimin içeriğine bağlı değildir; her zaman mevcuttur, zihnin dalgalanmalarından önce ve aynı zamanda mevcut olan bir durumdur.

• Barış, zihnin özsel doğasıdır.
• Deneyimin içeriğine bağlı değildir.
• Zihnin dalgalanmalarından önce ve aynı zamanda mevcut olan bir durumdur.

Mutluluk Arayışı. Mutluluk arayışı, zihnin sınırlamalarından arınma ve ebedi, sınırsız farkındalık durumuna geri dönme arzusudur. Bu, deneyimlerin tüm biçimlerinden süzülen orijinal doğamızın çekimidir.

• Mutluluk arzusu, zihnin sınırlamalarından arınma arzusudur.
• Orijinal doğamızın çekimidir.
• İnsan varoluşunun nihai amacıdır.

Koşulsuz Mutluluk. İçimizde var olan mutluluk, dışsal koşullara bağlı değildir. Bu, varlığımızın doğal halidir; saf bilme veya farkındalık deneyimidir. "Anlayışı aşan" barıştır.

• Mutluluk, varlığımızın doğal halidir.
• Dışsal koşullara bağlı değildir.
• Saf bilme veya farkındalık deneyimidir.

Son güncelleme:: February 3, 2025