نکات کلیدی
1. تعلق واقعی نیازمند شجاعت در تنهایی است
شما تنها زمانی آزاد هستید که متوجه شوید هیچ‌جا تعلق ندارید—شما به هر جا تعلق دارید—هیچ‌جا به‌طور خاص. قیمت آن بالا است. پاداش آن بزرگ است.
پارادوکس تعلق. تعلق واقعی به معنای جا افتادن در یک گروه نیست؛ بلکه به معنای تعلق عمیق به خودتان است به‌گونه‌ای که بتوانید به‌تنهایی بایستید و در ارزش خود احساس امنیت کنید. این همان "بیابان" است – مکانی برای تنهایی و خودشناسی که در آن با ترس‌ها و آسیب‌پذیری‌های خود روبه‌رو می‌شوید. این یک پارادوکس است زیرا در این تنهایی است که ارتباط خود را با تمام بشریت پیدا می‌کنید.
قطب‌نمای درونی. این سفر نیازمند یک قطب‌نمای درونی است، نه تأیید خارجی. این به معنای هم‌راستا شدن با ارزش‌ها و باورهای شماست، حتی زمانی که با آنچه در اطراف شماست متفاوت است. این می‌تواند مسیری تنهایی باشد، اما تنها راه برای دستیابی به تعلق واقعی است.
- این به معنای شکستن دیوارها، رها کردن پناهگاه‌های ایدئولوژیک و زندگی کردن از قلب وحشی‌مان به‌جای درد خسته‌کننده‌مان است.
- این به معنای آمادگی برای ایستادن به‌تنهایی در راستای صداقت خود است.
آزادی در تنهایی. آزادی از درک این ناشی می‌شود که ارزش شما به تأیید خارجی وابسته نیست. این به معنای یافتن مقدس بودن در هر دو حالت، یعنی بخشی از چیزی بودن و به‌تنهایی ایستادن است. این جوهر تعلق واقعی است – حالتی از وجود که نیاز به تأیید خارجی را فراتر می‌برد.
2. جا افتادن به معنای تعلق واقعی نیست
زیرا تعلق واقعی تنها زمانی اتفاق می‌افتد که خود واقعی و ناقص‌مان را به جهان ارائه دهیم، حس تعلق ما هرگز نمی‌تواند بیشتر از سطح خودپذیری ما باشد.
دام جا افتادن. جا افتادن به معنای تغییر خود برای برآورده کردن انتظارات دیگران است. این یک جایگزین توخالی برای تعلق واقعی است که اغلب به احساس عدم اصالت و انزوا منجر می‌شود. این به معنای جستجوی تأیید است که مانعی برای تعلق واقعی است.
اصالت کلید است. تعلق واقعی نیازمند ارائه خود واقعی و ناقص‌تان به جهان است. این به معنای پذیرش آسیب‌پذیری‌ها و نقص‌های شماست، نه تلاش برای پنهان کردن آن‌ها. اینجاست که ارتباط و صمیمیت واقعی متولد می‌شود.
- این به معنای بودن آنچه هستید، نه آنچه دیگران می‌خواهند باشید.
- این به معنای مبادله خودتخریبی با خودپذیری است.
خودپذیری پایه است. حس تعلق شما هرگز نمی‌تواند بیشتر از سطح خودپذیری شما باشد. هرچه بیشتر خود را بپذیرید، بیشتر می‌توانید واقعاً تعلق داشته باشید. این یک سفر درونی است، نه یک جستجوی خارجی.
3. دنیای ما در بحران روحانی قطع ارتباط است
روحانیت به معنای شناسایی و جشن گرفتن این است که ما همه به‌طور ناگسستنی به یکدیگر متصل هستیم توسط نیرویی بزرگ‌تر از همه ما، و اینکه ارتباط ما با آن نیرو و یکدیگر بر پایه عشق و همدلی است.
قطع ارتباط گم‌شده. ما دیدگاه خود را نسبت به انسانیت مشترک‌مان از دست داده‌ایم و خود را بر اساس سیاست و ایدئولوژی به گروه‌های مختلف تقسیم کرده‌ایم. این منجر به بحران روحانی قطع ارتباط شده است، جایی که ما بیشتر به سرزنش و نفرت تمایل داریم تا به ارتباط و درک.
- ما تقریباً در هر زمینه‌ای از زندگی‌مان از دیگران جدا شده‌ایم.
- بدبینی و بی‌اعتمادی بر قلب‌های ما چنگ انداخته است.
ترس محرک تقسیم است. ترس از آسیب‌پذیری، انتقاد و درگیری، وسوسه ما برای تقسیم خود به گروه‌های هم‌فکر را تغذیه می‌کند. این باعث ایجاد اتاق‌های پژواک می‌شود که در آن dissent را خاموش می‌کنیم و در تفکر خود افراطی‌تر می‌شویم.
- تروریسم ترس زمان‌سنجی شده است.
- ما از یکدیگر دور شده‌ایم و به سمت سرزنش و خشم رفته‌ایم.
بازپس‌گیری ارتباط. پرداختن به این بحران نیازمند شجاعت، آسیب‌پذیری و تمایل به ارتباط خارج از خطوط ترسیم شده توسط "طرف ما" است. این به معنای یافتن عشق و تعلق واقعی در انسانیت مشترک‌مان است، نه در باورهای مشترک‌مان.
4. نفرت از فاصله آسان‌تر است؛ نزدیک‌تر شوید
من تصور می‌کنم یکی از دلایل اینکه مردم به نفرت‌های خود به‌طور سرسختانه‌ای چسبیده‌اند این است که حس می‌کنند، وقتی نفرت از بین برود، مجبور خواهند بود با درد مواجه شوند.
زوم کردن. وقتی زوم می‌کنیم، دنیایی از نفرت و تقسیم را می‌بینیم. اما وقتی به زندگی خود زوم می‌کنیم، عشق، درد، امید و مبارزه را می‌بینیم. نفرت از گروه‌های بزرگ غریبه‌ها آسان‌تر از افرادی است که می‌شناسیم و دوست داریم.
- آسان‌تر است که عصبانی باشیم تا اینکه آسیب‌دیده یا ترسیده باشیم.
- ما اغلب درباره افراد بر اساس کلیشه‌ها فرضیات می‌سازیم.
تجربه شخصی مهم است. ما باید زندگی‌مان را ارزیابی کنیم و نظرات‌مان را درباره افراد بر اساس تجربیات واقعی و حضوری‌مان شکل دهیم، نه بر اساس آنچه در اخبار یا از سیاستمداران می‌شنویم. این نیازمند تمایل به چالش کشیدن تعصبات و فرضیات خود است.
- اگر آنچه نزدیک به ما تجربه می‌کنیم واقعی باشد و آنچه در اخبار می‌شنویم نیاز به سؤال داشته باشد، چه؟
- نفرت از افراد نزدیک آسان نیست.
تبدیل درد. نفرت اغلب یک ماسک برای درد است. پرداختن به درد با عشق و همدلی نیازمند شجاعت است، اما تنها راه برای شکستن چرخه نفرت است. ما باید یاد بگیریم که درد خود را شناسایی، نام‌گذاری و با آن زندگی کنیم، نه اینکه آن را انکار کنیم یا بر دیگران تحمیل کنیم.
5. حقیقت را به دروغ بگویید، اما با احترام
به‌واسطه این، دروغ بزرگ‌تر از حقیقت است تا دروغ‌ها.
دروغ بزرگ در برابر دروغ. دروغ به معنای نافرمانی از حقیقت است، در حالی که دروغ بزرگ به معنای رد حقیقت است. دروغ بزرگ خطرناک‌تر است زیرا حتی اهمیت حقیقت را نیز نادیده می‌گیرد. این به معنای وفادار بودن به خودتان است، نه به حقایق.
- دروغ بزرگ زمانی است که ما احساس می‌کنیم مجبوریم درباره چیزهایی صحبت کنیم که نمی‌فهمیم.
- این زمانی است که ما از باور به اینکه حقایق واقعی وجود دارند که می‌توانند شناخته شوند، دست می‌کشیم.
دوگانگی‌های کاذب. استدلال "شما یا با ما هستید یا علیه ما" یک نوع دروغ بزرگ است که مردم را مجبور به انتخاب طرف می‌کند و dissent را خاموش می‌کند. این یک درخواست احساسی است که اغلب بر اساس حقایق نیست.
- این حرکتی است برای مجبور کردن مردم به انتخاب طرف.
- این تبدیل یک رویکرد احساسی به تعلق سلاحی شده است.
احترام کلید است. گفتن حقیقت به دروغ بزرگ نیازمند احترام است – مخالفت بدون بی‌احترامی، جستجوی زمین مشترک و گوش دادن فراتر از پیش‌فرض‌های ما. این به معنای مذاکره در قدرت‌های بین‌فردی است تا صدای همه شنیده شود.
- احترام به معنای حضور در کنار کسانی است که با آن‌ها اختلافات عمیق و شدیدی داریم.
- این به معنای حفظ ارتباط در حالی است که ایده‌ها را به چالش می‌کشیم.
6. دست در دست غریبه‌ها برای احساس ارتباط انسانی
ما در یک بحران روحانی هستیم و کلید ساختن یک عمل تعلق واقعی، حفظ باور ما به ارتباط انسانی ناگسستنی است.
ارتباط ناگسستنی. ما همه به چیزی بزرگ‌تر از تفاوت‌هایمان متصل هستیم – انسانیت مشترکی که بر پایه عشق و همدلی استوار است. این ارتباط چیزی نیست که بتواند شکسته شود، اما باور ما به آن همواره مورد آزمایش قرار می‌گیرد.
- باور ما به ارتباط انسانی ناگسستنی یکی از منابع تجدیدپذیر شجاعت ما در بیابان است.
- وقتی به یک ارتباط غیرقابل شکستن باور نداریم، انزوا در بیابان بسیار ترسناک است.
لحظات جمعی. ما باید به دنبال لحظات جمعی شادی و درد باشیم تا شاهد انسانیت مشترک‌مان باشیم. این تجربیات به ما یادآوری می‌کند که ما تنها نیستیم و همه ما بخشی از چیزی بزرگ‌تر از خودمان هستیم.
- موسیقی، مراسم تدفین و اعتراضات می‌توانند گردآورنده‌های قدرتمند احساسات جمعی باشند.
- این لحظات به ما می‌گویند که چه چیزی درباره روح انسانی حقیقت و ممکن است.
فراتر از فرد. این تجربیات تمرکز ما را از خود به گروه منتقل می‌کند و به ما یادآوری می‌کند که همه ما بخشی از یک داستان روحانی مشترک هستیم. این‌ها تجربیات مقدسی هستند که فراتر از تفاوت‌های ما می‌روند و به طبیعت ذاتی ما متصل می‌شوند.
7. یک پشت قوی، جبهه نرم و قلب وحشی پرورش دهید
اغلب اوقات، آنچه به‌عنوان قدرت خود می‌نامیم از ترس ناشی می‌شود، نه از عشق؛ به‌جای داشتن یک پشت قوی، بسیاری از ما جبهه‌ای دفاعی داریم که یک ستون ضعیف را محافظت می‌کند.
پشت قوی. یک پشت قوی به معنای شجاعت، صداقت و احترام به خود است. این به معنای ایستادن برای آنچه به آن باور دارید، حتی زمانی که سخت است. این به معنای تعیین مرزها، قابل اعتماد بودن و مسئولیت‌پذیری است.
- این به معنای رها کردن نیاز به محبوب بودن و ترس از ناامید کردن مردم است.
- این به معنای انتخاب شجاعت به‌جای راحتی است.
جبهه نرم. یک جبهه نرم به معنای آسیب‌پذیری، باز بودن و همدلی است. این به معنای اجازه دادن به خود برای دیده شدن، با تمام نقص‌ها و عیوب است. این به معنای شجاعت کافی برای عشق ورزیدن و دوست داشته شدن است.
- این به معنای آمادگی برای حضور و دیده شدن است، حتی زمانی که نمی‌توانیم نتیجه را کنترل کنیم.
- این به معنای ایجاد فضاهای شجاعانه است تا بتوانیم به‌طور کامل دیده شویم.
قلب وحشی. یک قلب وحشی به معنای زندگی کردن در پارادوکس عشق است. این به معنای بودن همزمان سخت و نرم، تند و مهربان است. این به معنای بیدار ماندن به درد در جهان در حالی است که شادی خود را نیز پرورش می‌دهیم.
- این به معنای حفظ تنش در مبارزه برای عدالت در حالی است که همچنین شادی را تجربه می‌کنیم.
- این به معنای محافظت از قلب وحشی‌مان در برابر ارزیابی مداوم، به‌ویژه ارزیابی خودمان است.
8. قدرت شادی و درد جمعی
قدرت تحول‌آفرین هنر در این اشتراک است. بدون ارتباط یا مشارکت جمعی، آنچه می‌شنویم صرفاً یک آواز محبوس از اندوه و ناامیدی است؛ ما در آن هیچ رهایی نمی‌یابیم. این اشتراک هنر است که نجوا می‌کند، "شما تنها نیستید."
تجربیات مشترک. شادی و درد جمعی تجربیات قدرتمندی هستند که به ما یادآوری می‌کنند که انسانیت مشترک داریم. این تجربیات فراتر از تفاوت‌های ما می‌روند و به نیاز ذاتی ما برای ارتباط می‌پردازند.
- این تجربیات به ما می‌گویند که چه چیزی درباره روح انسانی حقیقت و ممکن است.
- این‌ها به ما یادآوری می‌کنند که در تاریکی خود تنها نیستیم.
موسیقی به‌عنوان گردآورنده. موسیقی به‌ویژه یک گردآورنده قدرتمند شادی و درد جمعی است. این می‌تواند به‌طور مستقیم به قلب نفوذ کند و حس ارتباط و احساس مشترک ایجاد کند.
- این اغلب در قلب گردهمایی‌های روحانی، جشن‌ها، مراسم تدفین و جنبش‌های اعتراضی قرار دارد.
- این به درد و عواطف عمیق‌ترین ما صدا، زبان و شکل می‌دهد.
وزارت حضور. حضور در لحظات جمعی شادی و درد یک وزارت حضور است. این به معنای بودن برای دیگران، به اشتراک گذاشتن تجربیات آن‌ها و یادآوری این است که آن‌ها تنها نیستند.
- مراسم تدفین یکی از قدرتمندترین نمونه‌های درد جمعی است.
- این به معنای نزدیک شدن به درد و ترس مشترک ماست.
9. غیرانسانی کردن دشمن تعلق است
غیرانسانی کردن دیگران فرایندی است که به‌واسطه آن ما نسبت به نقض‌های طبیعت انسانی، روح انسانی و برای بسیاری از ما، نقض‌های اصول مرکزی ایمان‌مان، پذیرش پیدا می‌کنیم.
زبان غیرانسانی. غیرانسانی کردن فرایند شیطانی کردن دشمن است، به‌گونه‌ای که آن‌ها را کمتر از انسان به نظر می‌آورد و بنابراین شایسته رفتار انسانی نمی‌دانیم. این اغلب با زبان و تصاویری آغاز می‌شود که افراد را به حیوانات یا اشیاء تقلیل می‌دهد.
- این راهی برای زیر پا گذاشتن موانع ما در برابر آسیب رساندن به دیگر انسان‌هاست.
- این باعث ایجاد استثنای اخلاقی می‌شود، جایی که برخی گروه‌ها به‌عنوان خارج از دامنه کد اخلاقی ما دیده می‌شوند.
استثنای اخلاقی. غیرانسانی کردن منجر به استثنای اخلاقی می‌شود، جایی که ما باور داریم که برخی گروه‌های مردم شایسته همان حقوق انسانی پایه‌ای نیستند. این امکان‌پذیری خشونت و سرکوب را فراهم می‌کند.
- این منجر به بی‌شماری از اعمال خشونت، نقض حقوق بشر، جنایات جنگی و نسل‌کشی‌ها شده است.
- این امکان‌پذیری برده‌داری، شکنجه و قاچاق انسان را فراهم می‌کند.
انسانی کردن دوباره. ما باید به‌طور فعال در برابر زبان و رفتار غیرانسانی مقاومت کنیم. ما باید شناسایی کنیم که همه افراد شایسته کرامت و احترام هستند، صرف‌نظر از تفاوت‌هایشان.
- ما هرگز نباید غیرانسانی کردن را تحمل کنیم.
- ما باید خواستار گفتگویی باشیم که افراد را به موجودات زیر انسانی تبدیل نکند.
10. آسیب‌پذیری راهی به سوی شجاعت و ارتباط است
شجاعت خاصی که برای تجربه تعلق واقعی لازم است، تنها به معنای شجاعت در بیابان نیست، بلکه به معنای تبدیل شدن به خود بیابان است.
آسیب‌پذیری ضعف نیست. آسیب‌پذیری ضعف نیست؛ بلکه دقیق‌ترین معیار شجاعت ماست. این به معنای حضور و دیده شدن است، حتی زمانی که نمی‌توانیم نتیجه را کنترل کنیم.
- این به معنای پیمایش در عدم قطعیت، ریسک و قرار گرفتن در معرض عاطفی است.
- این زادگاه عشق، شادی، اعتماد، صمیمیت و شجاعت است.
انتخاب شجاعت به‌جای راحتی. تعلق واقعی نیازمند انتخاب شجاعت به‌جای راحتی است. این به معنای آمادگی برای قدم گذاشتن به خارج از مناطق راحتی‌مان و پذیرش ناشناخته است.
- این به معنای آمادگی برای ایستادن به‌تنهایی در راستای صداقت خود است.
- این به معنای آمادگی برای داشتن گفتگوهای سخت است.
تبدیل شدن به بیابان. تعلق واقعی تنها به معنای شجاعت در بیابان نیست؛ بلکه به معنای تبدیل شدن به خود بیابان است. این به معنای شکستن دیوارها، رها کردن پناهگاه‌های ایدئولوژیک و زندگی کردن از قلب وحشی‌مان است.
- این به معنای یافتن مقدس بودن در هر دو حالت، یعنی بخشی از چیزی بودن و به‌تنهایی ایستادن است.
- این به معنای زندگی کردن از قلب وحشی‌مان به‌جای درد خسته‌کننده‌مان است.
آخرین به‌روزرسانی::
FAQ
What's "Braving the Wilderness" about?
- Exploration of Belonging: "Braving the Wilderness" by Brené Brown explores the concept of true belonging and the courage to stand alone. It delves into the idea that belonging is not about fitting in but about being true to oneself.
- Cultural and Social Context: The book examines how societal and cultural pressures can lead to feelings of disconnection and loneliness, and how these can be overcome by embracing vulnerability and authenticity.
- Personal Stories and Research: Brown uses personal anecdotes and research findings to illustrate her points, making the book both relatable and informative.
- Call to Courage: It is a call to courage, encouraging readers to embrace their true selves and find belonging within themselves rather than seeking external validation.
Why should I read "Braving the Wilderness"?
- Understanding Belonging: The book provides a deep understanding of what it means to truly belong, which is a fundamental human need.
- Practical Advice: Brené Brown offers practical advice on how to navigate the challenges of standing alone and being true to oneself in a world that often demands conformity.
- Empowerment: It empowers readers to embrace vulnerability and authenticity, which are essential for personal growth and meaningful connections.
- Cultural Relevance: The book addresses current societal issues such as polarization and loneliness, making it highly relevant to today's world.
What are the key takeaways of "Braving the Wilderness"?
- True Belonging: True belonging is about being true to oneself and not about fitting in with others.
- Courage and Vulnerability: Embracing vulnerability and courage is essential for finding true belonging and standing alone.
- Connection and Loneliness: Despite societal pressures, maintaining a belief in human connection is crucial to overcoming loneliness.
- Navigating Conflict: The book provides strategies for navigating conflict and maintaining civility in a polarized world.
What is Brené Brown's definition of true belonging in "Braving the Wilderness"?
- Spiritual Practice: True belonging is described as a spiritual practice of believing in and belonging to oneself so deeply that one can share their most authentic self with the world.
- Standing Alone: It involves finding sacredness in both being a part of something and standing alone in the wilderness.
- Authenticity Over Conformity: True belonging doesn’t require changing who you are; it requires being who you are.
- Paradox of Belonging: It involves navigating the tension between being with others and being alone, finding strength in both.
How does Brené Brown suggest we handle conflict in "Braving the Wilderness"?
- Conflict Transformation: Brown emphasizes the importance of transforming conflict rather than simply resolving it, which involves creating deeper understanding and connection.
- Listening and Understanding: She advises focusing on understanding the other person's perspective and intentions rather than just trying to win an argument.
- Future Focus: Shifting the focus from past grievances to future possibilities can help in navigating disagreements.
- Civility and Empathy: Maintaining civility and empathy, even in the face of disagreement, is crucial for effective conflict transformation.
What are the four elements of true belonging according to "Braving the Wilderness"?
- Move In: "People Are Hard to Hate Close Up. Move In." encourages getting closer to those we disagree with to foster understanding.
- Be Civil: "Speak Truth to Bullshit. Be Civil." emphasizes the importance of truth and civility in communication.
- Hold Hands: "Hold Hands. With Strangers." highlights the need for collective experiences of joy and pain to reinforce human connection.
- Wild Heart: "Strong Back. Soft Front. Wild Heart." suggests maintaining a balance of strength, vulnerability, and courage.
What is the significance of the wilderness metaphor in "Braving the Wilderness"?
- Solitude and Vulnerability: The wilderness represents a place of solitude and vulnerability where one must navigate uncertainty and criticism.
- True Belonging: It is a metaphor for the journey to true belonging, where one must stand alone and be true to oneself.
- Emotional and Spiritual Quest: The wilderness is seen as an emotional and spiritual quest that requires courage and authenticity.
- Becoming the Wilderness: Brown suggests that true belonging is not just about braving the wilderness but becoming it, embracing its unpredictability and beauty.
How does Brené Brown address the issue of loneliness in "Braving the Wilderness"?
- Perceived Social Isolation: Loneliness is defined as perceived social isolation, a feeling of disconnection from others.
- Connection as a Solution: Brown emphasizes the importance of meaningful social interactions and connections to combat loneliness.
- Quality Over Quantity: It’s not the number of connections but the quality of a few relationships that matter.
- Courage to Connect: Overcoming loneliness requires the courage to be vulnerable and seek out connections, even in the face of fear.
What role does vulnerability play in "Braving the Wilderness"?
- Measure of Courage: Vulnerability is seen as the most accurate measure of courage, essential for true belonging.
- Embracing Uncertainty: It involves embracing uncertainty, risk, and emotional exposure to be true to oneself.
- Authentic Connections: Vulnerability is necessary for forming authentic connections and experiencing true belonging.
- Overcoming Fear: It helps in overcoming the fear of criticism and rejection, allowing one to stand alone with confidence.
What are some of the best quotes from "Braving the Wilderness" and what do they mean?
- "You are only free when you realize you belong no place—you belong every place—no place at all." This quote by Maya Angelou, frequently referenced by Brown, encapsulates the idea of true belonging as an internal state rather than external validation.
- "People Are Hard to Hate Close Up. Move In." This emphasizes the importance of proximity and understanding in overcoming hatred and division.
- "Speak Truth to Bullshit. Be Civil." Highlights the need for honesty and civility in communication, even when confronting falsehoods.
- "Strong Back. Soft Front. Wild Heart." Encourages a balance of strength, vulnerability, and courage in the pursuit of true belonging.
How does "Braving the Wilderness" address the current cultural and political climate?
- Polarization and Division: The book discusses how societal and political polarization leads to disconnection and loneliness.
- Courage to Stand Alone: It encourages individuals to stand alone in their beliefs, even in a divided world.
- Civility in Discourse: Brown advocates for maintaining civility and empathy in discussions, despite ideological differences.
- Collective Connection: The book emphasizes the importance of collective experiences of joy and pain to bridge divides and reinforce human connection.
What practical advice does Brené Brown offer in "Braving the Wilderness"?
- Set Boundaries: Learn to set and respect boundaries to maintain integrity and authenticity.
- Practice Gratitude: Use gratitude to combat foreboding joy and embrace moments of happiness.
- Engage in Collective Experiences: Seek out moments of collective joy and pain to reinforce the belief in human connection.
- Challenge False Dichotomies: Question "with us or against us" narratives and seek nuanced understanding in conflicts.
نقد و بررسی
کتاب شجاعت در بیابان نظرات متفاوتی را به خود جلب کرده است. خوانندگان از بینش‌های بران بر روی احساس تعلق و اصالت قدردانی می‌کنند، در حالی که برخی به کمبود عمق و تمرکز سیاسی کتاب انتقاد می‌کنند. بسیاری از افراد از آسیب‌پذیری و رویکرد مبتنی بر تحقیق او استقبال کرده و کتاب را الهام‌بخش و مرتبط با مسائل اجتماعی کنونی می‌دانند. با این حال، برخی از منتقدان احساس می‌کنند که محتوای کتاب تکراری، سطحی یا بیش از حد بر دیدگاه‌های سفیدپوستان مرفه متمرکز است. با وجود این انتقادات، بسیاری از خوانندگان ارزش زیادی در کاوش بران درباره‌ی تعلق واقعی و مشاوره‌های عملی او برای مدیریت گفتگوهای دشوار و تقسیمات اجتماعی می‌یابند.
Similar Books
درباره نویسنده
Other books by Brené Brown
