Ending Parkinson's Disease

1. بیماری پارکینسون به سرعت در حال تبدیل شدن به یک پاندمی جهانی است

از سال 1990 تا 2015، تعداد افراد مبتلا به پارکینسون بیش از دو برابر شده و از 2.6 میلیون به 6.3 میلیون رسیده است.

رشد شگفت‌انگیز. بیماری پارکینسون سریع‌ترین اختلال عصبی در جهان است. پیش‌بینی می‌شود تا سال 2040، حداقل 12.9 میلیون نفر در سطح جهانی تحت تأثیر این بیماری قرار گیرند. این افزایش را نمی‌توان تنها به افزایش آگاهی یا جمعیت‌های سالخورده نسبت داد. این بیماری با لرزش، حرکات کند، سفتی و مشکلات تعادل همراه است و علائم غیرحرکتی مانند از دست دادن حس بویایی و افسردگی را نیز شامل می‌شود.

تأثیر گسترده. پارکینسون بر افراد از تمامی اقشار جامعه تأثیر می‌گذارد، از جمله شخصیت‌های برجسته‌ای مانند محمد علی، مایکل جی. فاکس و آلن آلدای. این بیماری معمولاً در افراد بالای 50 سال توسعه می‌یابد، اما تا 10 درصد از موارد در افراد زیر 40 سال رخ می‌دهد. این بیماری به طور قابل توجهی بر کیفیت زندگی تأثیر می‌گذارد و بار سنگینی بر دوش مراقبان و سیستم‌های بهداشتی می‌گذارد.

2. سموم محیطی از عوامل اصلی افزایش پارکینسون هستند

انسان‌ها به ایجاد این آفت کمک کرده‌اند. و اکنون می‌توانیم برای پایان دادن به آن تلاش کنیم.

مقصران صنعتی. افزایش موارد پارکینسون به طور نزدیکی با رشد صنعتی‌سازی هم‌راستا است. سموم دفع آفات، حلال‌ها و آلودگی هوا همگی با افزایش خطر ابتلا به این بیماری مرتبط هستند. مواد شیمیایی خاصی مانند پاراquat، روتنونه و تری‌کلرواتیلن (TCE) نشان داده‌اند که علائم مشابه پارکینسون را در حیوانات آزمایشگاهی ایجاد می‌کنند و با نرخ‌های بالاتر این بیماری در انسان‌ها مرتبط هستند.

قرارگیری گسترده. این مواد مضر محدود به محیط‌های شغلی نیستند:

• سموم دفع آفات مواد غذایی و منابع آب را آلوده می‌کنند
• TCE در بسیاری از محصولات خانگی یافت می‌شود و آب‌های زیرزمینی را آلوده می‌کند
• آلودگی هوا بر جمعیت‌های شهری در سطح جهانی تأثیر می‌گذارد

کشورهایی که به سرعت صنعتی می‌شوند، مانند چین، شاهد سریع‌ترین افزایش نرخ‌های پارکینسون هستند.

3. ضربه‌های سر و کمبود ورزش خطر ابتلا به پارکینسون را افزایش می‌دهند

ورزش‌هایی که به طور متوسط تا شدید و به طور مداوم انجام می‌شوند (مانند 7 تا 8 ساعت پیاده‌روی یا 3.5 تا 4 ساعت شنا در هفته) این عدد را حتی بیشتر افزایش می‌دهند - به 29% کاهش خطر ابتلا به بیماری.

آسیب‌های مغزی. آسیب‌های تروماتیک مغزی، حتی یک حادثه واحد که منجر به از دست دادن هوشیاری شود، می‌تواند خطر ابتلا به پارکینسون را سه برابر کند. این خطر به ویژه برای:

• ورزشکاران در ورزش‌های تماسی مانند فوتبال
• کهنه‌سربازانی که در معرض انفجارها قرار گرفته‌اند

قدرت پیشگیری. ورزش منظم، به ویژه فعالیت‌های شدید، می‌تواند به طور قابل توجهی خطر ابتلا به پارکینسون را کاهش دهد:

• 4 ساعت ورزش شدید در هفته می‌تواند خطر را به میزان 20% یا بیشتر کاهش دهد
• ورزش مداوم و متوسط نیز مزایای قابل توجهی دارد

عوامل محافظتی دیگر شامل پیروی از یک رژیم غذایی مدیترانه‌ای و مصرف متوسط کافئین است.

4. بیشتر موارد پارکینسون تشخیص داده نمی‌شوند یا مراقبت ناکافی دریافت می‌کنند

هیچ‌یک از افرادی که محققان در مناطق روستایی بولیوی به عنوان مبتلا به پارکینسون شناسایی کردند، هرگز تشخیص داده نشده بودند.

چالش‌های تشخیصی. با وجود علائم قابل مشاهده، پارکینسون اغلب نادیده گرفته می‌شود:

• در مناطق روستایی کشورهای در حال توسعه، تا 100% موارد تشخیص داده نمی‌شوند
• حتی در کشورهای توسعه‌یافته، 40-50% از موارد ممکن است نادیده گرفته شوند

نابرابری‌های مراقبتی. افرادی که تشخیص داده می‌شوند، اغلب درمان‌های بهینه‌ای دریافت نمی‌کنند:

• تنها 58% از دریافت‌کنندگان مدیکر با پارکینسون در عرض 4 سال به یک متخصص اعصاب مراجعه می‌کنند
• آفریقایی-آمریکایی‌ها، زنان و سالمندان کمتر احتمال دارد که مراقبت تخصصی دریافت کنند
• تا 40% از افراد مبتلا به پارکینسون به خانه‌های سالمندان منتقل می‌شوند، جایی که مراقبت‌ها اغلب ناکافی است

تله‌پزشکی و مدل‌های نوآورانه مراقبت مانند ParkinsonNet در هلند نشان‌دهنده امیدواری در بهبود دسترسی به مراقبت‌های تخصصی هستند.

5. فعالیت‌های اجتماعی و حمایت از حقوق بیماران در پیشرفت بیماری‌های دیگر تأثیرگذار بوده است

اگر موفق شویم، نسل‌های آینده مجبور نخواهند بود با سختی و ناتوانی که پارکینسون به همراه دارد، مواجه شوند. اگر شکست بخوریم، یک پاندمی بی‌دلیل میراث ما خواهد بود.

موفقیت‌های تاریخی. بیماری‌هایی مانند فلج اطفال، HIV/AIDS و سرطان سینه به دلیل فعالیت‌های مستمر اجتماعی پیشرفت‌های قابل توجهی داشته‌اند:

• کمپین March of Dimes به تحقیق و مراقبت از فلج اطفال کمک کرد
• فعالان HIV/AIDS برای تسریع در تأیید داروها و افزایش بودجه تحقیقاتی فشار آوردند
• کمپین‌های آگاهی سرطان سینه، این بیماری را از stigmatization خارج کرده و میلیاردها دلار برای تحقیق جمع‌آوری کردند

درس‌هایی برای پارکینسون. جامعه پارکینسون می‌تواند از این حرکات درس بگیرد:

• افزایش آگاهی عمومی و چالش stigmatization
• حمایت از افزایش بودجه تحقیقاتی
• فشار برای تغییرات سیاستی به منظور ممنوعیت مواد شیمیایی مضر
• توانمندسازی بیماران برای شرکت در آزمایش‌های بالینی و تحقیقات

6. درمان‌ها و فناوری‌های جدید امیدی برای بیماران پارکینسون به ارمغان می‌آورند

در درمان بیماری پارکینسون، چیز جدیدی زیر آفتاب وجود ندارد.

چشم‌انداز درمان. در حالی که لوودوپا پس از 50 سال هنوز درمان استاندارد طلایی است، رویکردهای جدیدی در حال ظهور هستند:

• جراحی تحریک عمیق مغز می‌تواند علائم را به طور چشمگیری برای برخی بیماران بهبود بخشد
• درمان‌های هدفمند ژنی برای جهش‌های خاص (مانند LRRK2، GBA) در حال توسعه هستند
• ایمنوتراپی‌ها و واکسن‌هایی که پروتئین آلفا-سینوکلئین را هدف قرار می‌دهند، در حال آزمایش هستند

پیشرفت‌های فناوری. نوآوری‌ها در تشخیص و نظارت در حال بهبود مراقبت هستند:

• برنامه‌های کاربردی تلفن همراه می‌توانند علائم را اندازه‌گیری کرده و پیشرفت بیماری را پیگیری کنند
• حسگرهای پوشیدنی امکان نظارت مداوم و تنظیمات درمانی شخصی را فراهم می‌کنند
• تله‌پزشکی دسترسی به مراقبت‌های تخصصی را به ویژه در مناطق روستایی گسترش می‌دهد

7. پیشگیری کلید است: ممنوعیت مواد شیمیایی مضر می‌تواند خطر پارکینسون را کاهش دهد

پاراquat به دلیل نگرانی‌های بهداشتی در سی و دو کشور، از جمله چین، ممنوع شده است.

اقدامات قانونی لازم است. ممنوعیت مواد شیمیایی خاص مرتبط با پارکینسون می‌تواند به طور قابل توجهی خطر ابتلا به این بیماری را کاهش دهد:

• پاراquat، یک سم دفع آفات که خطر پارکینسون را دو برابر می‌کند، هنوز در ایالات متحده استفاده می‌شود، در حالی که در 32 کشور ممنوع شده است
• تری‌کلرواتیلن (TCE)، یک حلال رایج مرتبط با پارکینسون، تا 30% از آب شرب ایالات متحده را آلوده می‌کند

داستان‌های موفقیت. کشورهایی که اقدام کرده‌اند، نتایج مثبتی را مشاهده کرده‌اند:

• هلند که پاراquat و سایر سموم مضر را زودتر ممنوع کرد، شاهد کاهش نرخ‌های پارکینسون بوده است
• حذف سرب از بنزین منجر به کاهش چشمگیر در قرارگیری در معرض سرب و مشکلات بهداشتی مرتبط در سطح جهانی شده است

8. رویکردی چندوجهی برای پایان دادن به پاندمی پارکینسون لازم است

ما باید اکنون علیه پارکینسون اقدام کنیم - از طریق پیشگیری، حمایت، مراقبت و درمان.

استراتژی جامع. پایان دادن به پاندمی پارکینسون نیازمند اقدام در چندین جبهه است:

1. پیشگیری:

   • ممنوعیت سموم دفع آفات و مواد شیمیایی صنعتی مضر
   • ترویج ورزش و سبک‌های زندگی سالم
   • کاهش قرارگیری در معرض آلودگی هوا و سایر سموم محیطی

2. بهبود مراقبت:

   • افزایش دسترسی به متخصصان اعصاب و مراقبت‌های تخصصی
   • پیاده‌سازی تله‌پزشکی و مدل‌های نوآورانه مراقبت
   • آموزش بیشتر متخصصان پارکینسون

3. تحقیق و درمان:

   • افزایش بودجه برای تحقیقات پارکینسون
   • تسریع در توسعه درمان‌های جدید
   • بهبود تشخیص زودهنگام و فناوری‌های نظارتی

4. حمایت و آگاهی:

   • افزایش آگاهی عمومی درباره پارکینسون و عوامل خطر آن
   • حمایت از تغییرات سیاستی و افزایش بودجه تحقیقاتی
   • توانمندسازی بیماران و مراقبان برای تبدیل شدن به فعالان

با پرداختن به این حوزه‌ها به طور همزمان، می‌توانیم به سمت پیشگیری از موارد جدید پارکینسون، بهبود زندگی افراد مبتلا و در نهایت پایان دادن به این پاندمی در حال رشد حرکت کنیم.

آخرین به‌روزرسانی:: November 19, 2024