Metabolical

1. غذاهای فرآوری‌شده علت اصلی بیماری‌های مزمن و تخریب محیط زیست هستند

غذاهای فرآوری‌شده به تدریج جان انسان‌ها را می‌گیرند. این غذاها به مرور زمان به جیب‌ها آسیب می‌زنند و بودجه‌ها را تحت فشار قرار می‌دهند. همچنین، این غذاها به کره زمین آسیب می‌زنند.

اپیدمی بیماری‌های مزمن: شیوع بیماری‌های مزمن مانند دیابت، بیماری‌های قلبی و چاقی در 50 سال گذشته به شدت افزایش یافته است که همزمان با افزایش مصرف غذاهای فرآوری‌شده بوده است. این بیماری‌ها اکنون 75 درصد از هزینه‌های بهداشتی در ایالات متحده را تشکیل می‌دهند که 75 درصد از آن‌ها قابل پیشگیری هستند.

تأثیرات زیست‌محیطی: سیستم غذایی صنعتی به طور قابل توجهی به تغییرات اقلیمی، فرسایش خاک، آلودگی آب و کاهش تنوع زیستی کمک می‌کند. کشاورزی تک‌محصولی، کودهای شیمیایی و عملیات تغذیه متمرکز حیوانات (CAFOs) از عوامل اصلی این مشکل هستند. به عنوان مثال:

• کشاورزی مسئول 14.5 درصد از انتشار گازهای گلخانه‌ای جهانی است.
• نشت نیتروژن از مزارع باعث ایجاد "منطقه‌های مرده" در آب‌ها می‌شود.
• جنگل‌زدایی برای کشاورزی، مانند پاکسازی آمازون برای مزارع شکر، توانایی کره زمین در جذب دی‌اکسید کربن را کاهش می‌دهد.

2. پزشکی مدرن به درمان علائم می‌پردازد، نه علل اصلی بیماری‌های مزمن

"درمان" به معنای "بهبودی" نیست—حتی درمان هم نیست.

رویکرد متمرکز بر علائم: پزشکی مدرن عمدتاً بر درمان علائم بیماری‌های مزمن تمرکز دارد و به علل اصلی آن‌ها توجهی نمی‌کند. این رویکرد منجر به:

• پیشرفت مداوم شرایط زیرین
• افزایش هزینه‌های بهداشتی بدون بهبود سلامت کلی
• وابستگی به داروهایی که ممکن است عوارض جانبی قابل توجهی داشته باشند

سوءتفاهم در مورد سلامت متابولیک: نهاد پزشکی اغلب شاخص‌های کلیدی سلامت را به اشتباه تفسیر می‌کند:

• چاقی به عنوان علت مشکلات متابولیک در نظر گرفته می‌شود، در حالی که اغلب یک علامت است.
• کلسترول LDL با استاتین‌ها هدف قرار می‌گیرد، در حالی که عوامل مهم‌تری مانند تری‌گلیسیرید نادیده گرفته می‌شوند.
• قند خون در درمان دیابت تأکید می‌شود، در حالی که مقاومت به انسولین مشکل اصلی است.

3. شکر اعتیادآور و سمی است و به مشکلات بهداشتی متعددی کمک می‌کند

شکر کالری است، اما غذا نیست.

خصوصیات اعتیادآور: شکر سیستم پاداش مغز را مشابه با داروهایی مانند کوکائین فعال می‌کند و منجر به الگوهای رفتاری اعتیادآور می‌شود. صنعت غذا از این ویژگی سوءاستفاده کرده و شکر را به 74 درصد از غذاهای فرآوری‌شده اضافه می‌کند.

تأثیرات سمی: مصرف بیش از حد شکر، به ویژه فروکتوز، به موارد زیر کمک می‌کند:

• تجمع چربی در کبد و مقاومت به انسولین
• افزایش التهاب و استرس اکسیداتیو
• تسریع پیری از طریق فرآیند گلیکاسیون
• افزایش خطر بیماری‌های مزمن مانند دیابت، بیماری‌های قلبی و برخی سرطان‌ها

منابع پنهان: شکر اغلب در غذاهای فرآوری‌شده تحت نام‌های مختلف پنهان می‌شود و این امر باعث می‌شود که مصرف‌کنندگان از آن اجتناب کنند. 262 نام مختلف برای شکر افزوده در برچسب‌های غذایی وجود دارد.

4. غذای واقعی از کبد محافظت کرده و روده را تغذیه می‌کند و به سلامت کلی کمک می‌کند

از کبد محافظت کنید، روده را تغذیه کنید.

تعریف غذای واقعی: غذای واقعی حداقل فرآوری‌شده، غنی از مواد مغذی و سرشار از فیبر است. این غذا شامل:

• میوه‌ها و سبزیجات کامل
• غلات کامل
• پروتئین‌های با کیفیت بالا (مانند گوشت‌های علف‌خوار، ماهی‌های وحشی)
• چربی‌های سالم (مانند روغن زیتون، آووکادو، آجیل)

مزایای سلامتی: مصرف غذای واقعی:

• از کبد با کاهش مصرف شکر و سموم محافظت می‌کند.
• با تغذیه باکتری‌های مفید روده، میکروبیوم سالمی را ترویج می‌کند.
• مواد مغذی و آنتی‌اکسیدان‌های ضروری را فراهم می‌کند.
• التهاب و استرس اکسیداتیو را کاهش می‌دهد.
• از متابولیسم سالم و مدیریت وزن حمایت می‌کند.

5. صنعت غذا علم و سیاست را برای حفظ سود خود دستکاری می‌کند

صنعت بزرگ غذا، انجمن‌های تجاری و برخی دانشگاهیان در یک اتحاد ناپاک باقی مانده‌اند تا این موضوع را پنهان کنند.

دستکاری علمی: صنعت غذا بر تحقیقات تأثیر می‌گذارد:

• تأمین مالی مطالعاتی که از محصولات آن‌ها حمایت می‌کند.
• سرکوب تحقیقات نامطلوب.
• جذب دانشمندان و کارشناسان بهداشت عمومی.

تأثیر بر سیاست: صنعت بزرگ غذا به لابی‌گری در نهادهای دولتی و سیاست‌گذاران می‌پردازد تا:

• یارانه‌های کشاورزی را که از تولید غذاهای فرآوری‌شده حمایت می‌کند، حفظ کند.
• از ایجاد یا تضعیف مقررات بر روی محصولات غذایی ناسالم جلوگیری کند.
• دستورالعمل‌های غذایی را به نفع منافع خود شکل دهد.

ادراک عمومی: این صنعت از تاکتیک‌های بازاریابی و روابط عمومی برای:

• ترویج ایده "مسئولیت شخصی" در مورد مسائل بهداشتی.
• کم‌اهمیت جلوه دادن طبیعت اعتیادآور و مضر غذاهای فرآوری‌شده.
• ایجاد سردرگمی در مورد علم تغذیه استفاده می‌کند.

6. نهادهای دولتی در تنظیم مؤثر غذاهای فرآوری‌شده ناکام مانده‌اند

وزارت کشاورزی و FDA مردم را نمی‌کشند؛ بلکه اجازه می‌دهند بمیرند.

نقص‌های نظارتی: FDA و USDA در تنظیم صنعت غذا چندین نقص دارند:

• فهرست مواد غذایی که به طور عمومی به عنوان ایمن شناخته می‌شوند (GRAS) به شرکت‌ها اجازه می‌دهد بدون بررسی ایمنی مناسب، مواد را به غذا اضافه کنند.
• دستورالعمل‌های غذایی USDA تحت تأثیر منافع صنعتی قرار دارد.
• الزامات برچسب‌گذاری ناکافی اجازه می‌دهد تا ادعاهای بهداشتی گمراه‌کننده بر روی غذاهای فرآوری‌شده وجود داشته باشد.

تعارض منافع: نهادهای دولتی اغلب روابط در حال چرخش با صنایعی که تنظیم می‌کنند دارند که توانایی آن‌ها را در حفاظت از سلامت عمومی تضعیف می‌کند.

مشکلات یارانه: یارانه‌های کشاورزی بازار غذا را تحریف می‌کند و غذاهای فرآوری‌شده را به طور مصنوعی ارزان می‌کند در حالی که غذای واقعی نسبتاً گران باقی می‌ماند.

7. تغییر سیستم غذایی نیازمند مداخلات شخصی و اجتماعی است

کاهش دسترسی، مصرف را کاهش می‌دهد که به نوبه خود آسیب‌های بهداشتی را کاهش می‌دهد.

مداخلات شخصی:

• آموزش در مورد غذای واقعی و مزایای آن.
• یادگیری آشپزی و تهیه غذا در خانه.
• خواندن برچسب‌های غذایی و اجتناب از غذاهای فوق‌فرآوری‌شده.

مداخلات اجتماعی:

• اجرای مالیات بر روی نوشیدنی‌های شیرین و سایر غذاهای ناسالم.
• محدود کردن بازاریابی غذاهای فرآوری‌شده، به ویژه برای کودکان.
• اصلاح یارانه‌های کشاورزی برای حمایت از تولید غذای واقعی.
• بهبود برنامه‌های غذایی مدارس برای ارائه گزینه‌های سالم‌تر.

ابتکارات محل کار: ممنوعیت نوشیدنی‌های شیرین در محل کار، مانند آنچه در UCSF انجام شده، می‌تواند به طور قابل توجهی مصرف را کاهش دهد و سلامت کارکنان را بهبود بخشد.

8. غذای واقعی از نظر اقتصادی برای افراد، جامعه و کره زمین سودمند است

غذای واقعی برای کره زمین خوب است.

صرفه‌جویی در هزینه‌های بهداشتی: تغییر به رژیم غذایی غذای واقعی می‌تواند میلیاردها دلار در هزینه‌های بهداشتی صرفه‌جویی کند:

• کاهش 20 درصدی مصرف شکر می‌تواند سالانه 10 میلیارد دلار در ایالات متحده صرفه‌جویی کند.
• کاهش 50 درصدی می‌تواند 31.8 میلیارد دلار صرفه‌جویی کند.

رشد اقتصادی: مدل‌های مورگان استنلی نشان می‌دهد که کاهش مصرف شکر می‌تواند رشد اقتصادی ایالات متحده را در سطح 2.9 درصد حفظ کند، در حالی که حفظ مصرف بالای شکر می‌تواند به رشد 0 درصدی تا سال 2035 منجر شود.

مزایای زیست‌محیطی: تولید غذای واقعی از طریق شیوه‌های کشاورزی پایدار و احیاکننده می‌تواند:

• انتشار گازهای گلخانه‌ای را کاهش دهد.
• سلامت خاک و کیفیت آب را بهبود بخشد.
• تنوع زیستی را افزایش دهد.
• امنیت غذایی و تاب‌آوری را تقویت کند.

اقتصادهای محلی: حمایت از سیستم‌های غذایی محلی و پایدار می‌تواند اقتصادهای محلی را تقویت کرده و شغل‌هایی در کشاورزی و تولید غذا ایجاد کند.

آخرین به‌روزرسانی:: August 9, 2024