نکات کلیدی
1. تدریس عملی شجاعانه از قلب و ذهن است
ما آنچه هستیم را تدریس می‌کنیم.
تدریس شخصی است. تدریس نیازمند این است که تمام وجودمان - عقل، احساسات و روح - را به کلاس بیاوریم. تدریس خوب نمی‌تواند به تکنیک کاهش یابد؛ بلکه از هویت و یکپارچگی معلم ناشی می‌شود. این شامل شناخت خودمان، موضوعاتمان و دانش‌آموزانمان و ایجاد ارتباط بین آن‌هاست.
شجاعت ضروری است. تدریس آسیب‌پذیری‌ها و ترس‌های ما را آشکار می‌کند. این نیازمند مواجهه با دنیای درونی‌مان، از جمله سایه‌ها و محدودیت‌هایمان است. با انجام این کار، می‌توانیم به قدرت اصیل خود به عنوان معلم دست یابیم و دانش‌آموزانمان را نیز به همین کار ترغیب کنیم.
- جنبه‌های کلیدی تدریس شجاعانه:
- خودآگاهی و خوداندیشی
- آسیب‌پذیری و باز بودن
- تمایل به ارتباط عمیق با دانش‌آموزان و موضوعات
- پذیرش عدم قطعیت و پیچیدگی
2. تدریس خوب از هویت و یکپارچگی ناشی می‌شود
هویت در تقاطع نیروهای متنوعی که زندگی‌ام را تشکیل می‌دهند قرار دارد و یکپارچگی در ارتباط با آن نیروها به گونه‌ای است که به من تمامیت و زندگی می‌بخشد نه تکه‌تکه شدن و مرگ.
خودت را بشناس. تدریس خوب از حس قوی هویت شخصی و تعهد به یکپارچگی ناشی می‌شود. این به معنای درک داستان، ارزش‌ها و انگیزه‌های خودمان و هم‌راستا کردن عمل تدریس با آن‌هاست. این درباره اصالت و صداقت در کلاس درس است.
یکپارچگی در تدریس. یکپارچگی شامل تمامیت است - ادغام همه جنبه‌های خودمان در کارمان. این به معنای ثبات در باورها و اعمالمان و داشتن شجاعت برای ایستادن بر آنچه در آموزش درست می‌دانیم است. این یکپارچگی پایه‌ای محکم برای ارتباط معنادار با دانش‌آموزان و موضوعات فراهم می‌کند.
- عناصر هویت و یکپارچگی در تدریس:
- خودشناسی و خودپذیری
- هم‌راستایی ارزش‌های شخصی با عمل تدریس
- ثبات بین کلمات و اعمال
- شجاعت برای اصالت در برابر فشارهای نهادی
3. ترس تدریس و یادگیری را تضعیف می‌کند
فرهنگ آکادمیک موانعی بین همکاران ایجاد می‌کند که حتی از موانع بین ما و دانش‌آموزانمان بالاتر و گسترده‌تر است.
تأثیر ترس را بشناسید. ترس در آموزش فراگیر است و بر معلمان و دانش‌آموزان تأثیر می‌گذارد. این به صورت ترس از شکست، قضاوت، آسیب‌پذیری و تغییر ظاهر می‌شود. این ترس می‌تواند به قطع ارتباط، رقابت و تمرکز بر معیارهای خارجی موفقیت به جای یادگیری و رشد اصیل منجر شود.
ترس را از طریق ارتباط غلبه کنید. پادزهر ترس در آموزش، ایجاد ارتباطات واقعی است - با خودمان، دانش‌آموزانمان، موضوعاتمان و همکارانمان. با ایجاد فضاهای امن برای آسیب‌پذیری و تعامل اصیل، می‌توانیم ترس را به کاتالیزوری برای یادگیری و رشد شخصی تبدیل کنیم.
- راه‌های مقابله با ترس در آموزش:
- پرورش خودآگاهی و هوش هیجانی
- ایجاد محیط‌های یادگیری امن و حمایتی
- تشویق به ریسک‌پذیری و پذیرش شکست به عنوان بخشی از یادگیری
- ترویج گفت‌وگوی باز و ارتباطات واقعی
- مدل‌سازی آسیب‌پذیری و اصالت به عنوان معلمان
4. پارادوکس را بپذیرید تا جهان را با هم بیندیشید
پارادوکس نام دیگری برای آن تنش است، راهی برای نگه‌داشتن تضادها با هم که بار الکتریکی ایجاد می‌کند که ما را بیدار نگه می‌دارد.
پارادوکس به عنوان ابزار. پذیرش پارادوکس به ما اجازه می‌دهد تا از تفکر یا/یا فراتر برویم و با پیچیدگی واقعیت درگیر شویم. در آموزش، این به معنای نگه‌داشتن ایده‌های ظاهراً متناقض در تنش است - مانند ساختار و آزادی، فردیت و جامعه، یا محتوا و فرآیند.
جهان را با هم بیندیشید. با پذیرش پارادوکس، می‌توانیم رویکردی جامع‌تر و یکپارچه‌تر به تدریس و یادگیری توسعه دهیم. این شامل شناخت ارتباطات همه چیزها و کمک به دانش‌آموزان برای دیدن جهان به عنوان یک سیستم پیچیده و وابسته به هم است.
- پارادوکس‌های کلیدی در آموزش:
- رشد فردی و توسعه جامعه
- سنت و نوآوری
- تجربه ذهنی و دانش عینی
- قطعیت و عدم قطعیت در یادگیری
- تمرکز بر رشته خاص و ارتباطات بین‌رشته‌ای
5. فضایی برای جامعه حقیقت ایجاد کنید
تدریس به معنای ایجاد فضایی است که در آن جامعه حقیقت تمرین می‌شود.
فراتر از معلم‌محور یا دانش‌آموزمحور. پالمر از رویکردی موضوع‌محور به آموزش حمایت می‌کند، جایی که معلمان و دانش‌آموزان گرد یک موضوع یا ایده بزرگ جمع می‌شوند. این یک "جامعه حقیقت" ایجاد می‌کند که در آن همه شرکت‌کنندگان، از جمله خود موضوع، صدایی دارند.
طراحی فضاهای یادگیری. ایجاد این جامعه نیازمند طراحی عمدی فضاهای فیزیکی، احساسی و فکری است. این فضاها باید محدود اما باز، مهمان‌نواز اما پر از پرسشگری انتقادی و حمایتی از صدای فردی و خرد جمعی باشند.
- عناصر یک جامعه حقیقت:
- یک موضوع بزرگ در مرکز
- مشارکت فعال همه شرکت‌کنندگان
- احترام به دیدگاه‌های متنوع
- پرسشگری و گفت‌وگوی دقیق
- تعادل بین یادگیری فردی و جمعی
- ارتباط با دنیای بزرگ‌تر فراتر از کلاس
6. با "نعمت چیزهای بزرگ" ارتباط برقرار کنید
وقتی در بهترین حالت خود هستیم، به دلیل نعمت چیزهای بزرگ است که فضایل را از ما برمی‌انگیزد که به جامعه آموزشی بهترین شکل خود را می‌دهد.
احترام به موضوعات. "نعمت چیزهای بزرگ" به قدرت و زیبایی ذاتی در موضوعاتی که تدریس می‌کنیم اشاره دارد. با نزدیک شدن به موضوعاتمان با احترام و شگفتی، می‌توانیم همان را در دانش‌آموزانمان الهام بخشیم و تجربه یادگیری عمیق‌تر و معنادارتری ایجاد کنیم.
فضایل را از طریق چیزهای بزرگ برانگیزید. درگیر شدن با ایده‌ها، سوالات و پدیده‌های بزرگ می‌تواند فضایل مهمی را در معلمان و دانش‌آموزان برانگیزد. این شامل فروتنی، شجاعت، همدلی و حس شگفتی و حیرت از پیچیدگی جهان است.
- راه‌های ارتباط با نعمت چیزهای بزرگ:
- نزدیک شدن به موضوعات با کنجکاوی و اشتیاق واقعی
- برجسته کردن اهمیت و ارتباط گسترده‌تر موضوعات
- درگیر شدن با منابع اولیه و مواد اصیل
- تشویق دانش‌آموزان به درگیری با سوالات بزرگ
- ایجاد فرصت‌هایی برای تجربه و مشاهده مستقیم
- ترویج ارتباطات بین‌رشته‌ای
7. گفت‌وگوی خوب درباره تدریس خوب را پرورش دهید
گفت‌وگوی خوب درباره تدریس خوب چیزی است که ما نیاز داریم - برای بهبود هم عمل حرفه‌ای‌مان و هم خودی که از آن ناشی می‌شود.
سکوت را بشکنید. بسیاری از معلمان در انزوا کار می‌کنند و به ندرت درباره عمل خود با همکاران صحبت می‌کنند. پالمر برای ایجاد فضاها و فرصت‌هایی برای گفت‌وگوی معنادار درباره تدریس، جایی که معلمان می‌توانند تجربیات، چالش‌ها و بینش‌های خود را به اشتراک بگذارند، استدلال می‌کند.
تمرکز بر کار درونی. این گفتگوها باید فراتر از تکنیک بروند تا ابعاد درونی تدریس - انگیزه‌ها، ترس‌ها، شادی‌ها و رشد شخصی‌مان - را کاوش کنند. این نیازمند ایجاد محیط‌های امن و حمایتی است که در آن معلمان می‌توانند آسیب‌پذیر و اصیل باشند.
- عناصر گفت‌وگوی خوب درباره تدریس:
- فرصت‌های منظم و ساختاریافته برای گفت‌وگو
- تمرکز بر هر دو موفقیت‌ها و چالش‌ها
- کاوش ابعاد شخصی و حرفه‌ای
- استفاده از پروتکل‌ها برای اطمینان از گفت‌وگوهای سازنده
- گنجاندن دیدگاه‌ها و تجربیات متنوع
- ارتباط با سوالات بزرگ‌تر از هدف و ارزش‌های آموزشی
8. در جنبش‌های اصلاحات آموزشی شرکت کنید
جنبش‌ها بیشتر احتمال دارد که واقعیت را بهبود بخشند تا اینکه دنیای جدیدی شجاعانه ایجاد کنند.
دینامیک جنبش را درک کنید. اصلاحات آموزشی اغلب از طریق جنبش‌های اجتماعی به جای تغییرات نهادی از بالا به پایین اتفاق می‌افتد. پالمر چهار مرحله از توسعه جنبش را ترسیم می‌کند: تصمیم فردی، ساختن جامعه، عمومی شدن و ایجاد پاداش‌های جایگزین.
جایگاه خود را در جنبش پیدا کنید. معلمان می‌توانند با شناسایی جایی که در این فرآیند جنبش قرار می‌گیرند، به اصلاحات کمک کنند. این ممکن است شامل تحول شخصی، ساختن جوامع همکاران همفکر، حمایت عمومی از تغییر یا ایجاد ساختارهای جدید برای حمایت از تلاش‌های اصلاحی باشد.
- مراحل جنبش‌های اصلاحات آموزشی:
- تصمیم فردی برای زندگی "دیگر تقسیم نشده"
- یافتن و ساختن جوامع حمایتی
- عمومی شدن با ایده‌ها و شیوه‌های اصلاحی
- ایجاد سیستم‌های پاداش جایگزین
9. حرفه‌ای جدید را برای تحول آموزش دهید
ما به حرفه‌ای‌هایی نیاز داریم که "در اما نه از" نهادهای خود باشند، که وفاداری آن‌ها به ارزش‌های اصلی رشته‌هایشان آن‌ها را به مقاومت در برابر کاهش نهادی آن ارزش‌ها فرا می‌خواند.
فراتر از آموزش فنی. آموزش حرفه‌ای‌های جدید نیازمند بیش از آموزش مهارت‌های فنی است. این شامل توسعه ظرفیت آن‌ها برای پیمایش محیط‌های نهادی پیچیده در حالی که به ارزش‌های اصلی و پایه‌های اخلاقی حرفه خود وفادار می‌مانند، است.
پرورش عوامل تغییر. هدف تولید حرفه‌ای‌هایی است که می‌توانند به طور مؤثر در نهادها کار کنند و در عین حال شجاعت و مهارت‌های لازم برای به چالش کشیدن و تحول آن نهادها را در صورت لزوم داشته باشند. این شامل توسعه تفکر انتقادی، استدلال اخلاقی و توانایی پیمایش سیستم‌های پیچیده است.
- عناصر کلیدی در آموزش حرفه‌ای جدید:
- استدلال و تصمیم‌گیری اخلاقی
- تفکر سیستمی و تحلیل نهادی
- توسعه شخصی و خوداندیشی
- مهارت‌های رهبری و مدیریت تغییر
- همکاری و ساختن جامعه
- تعادل بین تخصص حرفه‌ای و نگرانی‌های اجتماعی گسترده‌تر
آخرین به‌روزرسانی::
نقد و بررسی
کتاب شجاعت در تدریس نقدهای متفاوتی دریافت می‌کند. بسیاری از خوانندگان آن را بسیار الهام‌بخش می‌دانند و تمرکز پالمر بر تدریس با اصالت و صداقت را تحسین می‌کنند. آن‌ها بر اهمیت زندگی درونی معلمان و نقش جامعه در یادگیری تأکید دارند. با این حال، برخی از منتقدان کتاب را انتزاعی، فلسفی و فاقد راهنمایی‌های عملی می‌دانند. چندین نقدکننده به ارتباط آن با آموزش عالی اشاره می‌کنند اما در مورد کاربرد آن در محیط‌های آموزشی K-12 تردید دارند. با وجود نقص‌هایش، بسیاری از معلمان آن را منبعی ارزشمند برای تأمل در عمل تدریس و رشد شخصی می‌دانند.
Similar Books
درباره نویسنده
Other books by Parker J. Palmer
