Doughnut Economics

1. تغییر هدف: از تولید ناخالص داخلی به دونات

حلقه داخلی دونات - پایه اجتماعی آن - اصول زندگی را تعیین می‌کند که هیچ‌کس نباید از آن‌ها محروم بماند.

مدل دونات موفقیت اقتصادی را بازتعریف می‌کند. این مدل نقطه‌ای شیرین را تصور می‌کند که در آن نیازهای انسانی برآورده می‌شود بدون اینکه سقف اکولوژیکی زمین را بشکند. این هدف جامع‌تر جایگزین تعقیب بی‌پایان رشد تولید ناخالص داخلی می‌شود:

• حلقه داخلی: پایه اجتماعی (بدون فقر، آموزش با کیفیت، برابری جنسیتی و غیره)
• حلقه بیرونی: سقف اکولوژیکی (تغییرات اقلیمی، از دست دادن تنوع زیستی، اسیدی شدن اقیانوس‌ها و غیره)
• فضای "ایمن و عادلانه" بین این دو: جایی که انسانیت می‌تواند به‌طور پایدار شکوفا شود

دونات ما را به ایجاد اقتصادهایی دعوت می‌کند که:

• توزیعی: ارزش را به‌طور عادلانه‌تری به اشتراک می‌گذارند
• باززاینده: با طبیعت کار می‌کنند، نه علیه آن
• بی‌تفاوت به رشد: قادر به شکوفایی هستند، چه تولید ناخالص داخلی رشد کند یا نه

2. تصویر بزرگ را ببینید: اقتصاد در جامعه و طبیعت جای دارد

اقتصاد به‌دور از شناور بودن در پس‌زمینه‌ای سفید، در زیست‌کره وجود دارد، آن منطقه زنده و حساس از زمین، آب‌ها و جو.

مدل اقتصاد جای‌گرفته به رسمیت می‌شناسد که اقتصاد از جامعه و طبیعت جدا نیست، بلکه درون آن‌ها جای دارد. این دیدگاه جامع نشان می‌دهد:

• اقتصاد به جامعه و دنیای زنده وابسته است و بر آن‌ها تأثیر می‌گذارد
• حالت‌های مختلف تأمین وجود دارد: خانوار، مشترکات، بازار و دولت
• سیستم مالی باید به اقتصاد واقعی خدمت کند، نه اینکه بر آن تسلط یابد

پیامدهای کلیدی:

• سیاست‌های اقتصادی باید تأثیرات اجتماعی و اکولوژیکی را در نظر بگیرند
• ما باید همه اشکال فعالیت اقتصادی را ارزش‌گذاری و حمایت کنیم، نه فقط معاملات بازار
• سیستم‌های مالی باید برای ارتقاء رفاه بلندمدت، نه سود کوتاه‌مدت، بازطراحی شوند

3. طبیعت انسانی را پرورش دهید: ما موجوداتی اجتماعی و وابسته به هم هستیم

ما اجتماعی‌ترین گونه روی زمین هستیم، در زندگی در کنار کسانی که فراتر از خویشاوندان نزدیک ما هستند، از مورچه‌ها، کفتارها و حتی موش‌کور برهنه پیشی می‌گیریم.

طبیعت انسانی پیچیده است. ما صرفاً بازیگران خودخواه و عقلانی نظریه اقتصادی سنتی نیستیم. تحقیقات نشان می‌دهد که ما:

• به‌طور طبیعی اجتماعی و همکار هستیم
• با ارزش‌های درونی و همچنین پاداش‌های بیرونی انگیزه می‌گیریم
• قادر به تطبیق رفتار خود بر اساس زمینه هستیم

این درک پیامدهای عمیقی برای طراحی اقتصادی دارد:

• سیاست‌ها باید تمایلات همکارانه ما را پرورش دهند، نه فقط رقابتی
• انگیزه‌های اقتصادی باید به‌گونه‌ای طراحی شوند که انگیزه‌های درونی را تقویت کنند، نه تضعیف
• نهادها باید به‌گونه‌ای ساختار یابند که اعتماد و تبادل متقابل را ترویج دهند

4. با سیستم‌ها هوشمندانه برخورد کنید: اقتصادها پیچیده و پویا هستند

ما اقتصادهای صنعتی تخریبی را به ارث برده‌ایم: وظیفه ما اکنون این است که آن‌ها را به اقتصادهایی تبدیل کنیم که به‌طور طراحی‌شده باززاینده هستند.

تفکر سیستمی برای درک و شکل‌دهی به اقتصادها حیاتی است. نکات کلیدی شامل:

• اقتصادها سیستم‌های تطبیقی پیچیده هستند، نه ماشین‌های جستجوگر تعادل مکانیکی
• حلقه‌های بازخورد، تأخیرهای زمانی و روابط غیرخطی رایج هستند
• تغییرات کوچک می‌توانند اثرات بزرگی داشته باشند؛ تغییرات بزرگ می‌توانند اثرات کوچکی داشته باشند

پیامدها برای مدیریت اقتصادی:

• عدم قطعیت را بپذیرید و انتظار شگفتی‌ها را داشته باشید
• به دنبال نقاط اهرمی باشید که در آن مداخلات کوچک می‌توانند به تغییرات بزرگ منجر شوند
• سیاست‌های تطبیقی طراحی کنید که بتوانند با تغییر سیستم تکامل یابند

5. طراحی برای توزیع: اقتصادهایی ایجاد کنید که به‌طور طراحی‌شده توزیعی هستند

افزایش نابرابری به‌دور از اینکه یک مرحله ضروری در پیشرفت هر کشور باشد، یک انتخاب سیاستی است.

طراحی توزیعی درباره ایجاد اقتصادهایی است که ارزش را از ابتدا به‌طور عادلانه‌تری به اشتراک می‌گذارند، نه اینکه صرفاً به بازتوزیع پس از وقوع تکیه کنند. این شامل:

• بازاندیشی در مالکیت دارایی‌های ثروت‌زا (زمین، فناوری، ایده‌ها و غیره)
• بازتصور مدل‌های کسب‌وکار برای به اشتراک‌گذاری گسترده‌تر ارزش
• بازطراحی سیستم‌های پولی برای خدمت به کل جامعه

نمونه‌هایی از طراحی توزیعی:

• کسب‌وکارهای متعلق به کارکنان
• تراست‌های زمین اجتماعی
• فناوری‌های منبع‌باز
• ارزهای مکمل که از اقتصادهای محلی حمایت می‌کنند

6. ایجاد برای باززایی: اقتصادهایی بسازید که با طبیعت کار می‌کنند

نپرسید: سهم عادلانه من برای گرفتن چیست؟ بپرسید: چه مزایای دیگری می‌توانیم به این اضافه کنیم تا بتوانیم بخشی از آن را ببخشیم؟

طراحی باززاینده فرآیندهای چرخه‌ای طبیعت را تقلید می‌کند تا اقتصادهایی ایجاد کند که سیستم‌های زنده‌ای را که به آن‌ها وابسته‌ایم، بازسازی و تجدید کنند. این شامل:

• تغییر از مدل خطی "برداشتن-ساختن-استفاده-از دست دادن" به مدل چرخه‌ای "ساختن-استفاده-بازگرداندن"
• طراحی محصولات و فرآیندهایی که زباله و آلودگی را حذف می‌کنند
• فعالانه بازسازی سیستم‌های طبیعی از طریق فعالیت اقتصادی

اصول کلیدی طراحی باززاینده:

• استفاده از انرژی و مواد تجدیدپذیر
• طراحی برای استفاده مجدد، تعمیر و بازیافت
• ایجاد مزایای متعدد از اقدامات واحد (مثلاً کشاورزی باززاینده که کربن را جذب می‌کند، سلامت خاک را بهبود می‌بخشد و تنوع زیستی را افزایش می‌دهد)

7. نسبت به رشد بی‌تفاوت باشید: چه اقتصادها رشد کنند یا نه، شکوفا شوید

ما اقتصادهایی داریم که نیاز به رشد دارند، چه ما را شکوفا کنند یا نه. ما به اقتصادهایی نیاز داریم که ما را شکوفا کنند، چه رشد کنند یا نه.

بی‌تفاوتی نسبت به رشد به رسمیت می‌شناسد که در حالی که رشد تولید ناخالص داخلی می‌تواند مفید باشد، نباید هدف اصلی سیاست اقتصادی باشد. در عوض، باید بر ایجاد اقتصادهایی تمرکز کنیم که:

• نیازهای انسانی را برآورده کرده و رفاه را افزایش دهند
• در محدوده‌های اکولوژیکی عمل کنند
• بتوانند به شرایط متغیر، از جمله دوره‌های بدون رشد یا حتی کاهش رشد، تطبیق یابند

این نیازمند:

• توسعه معیارهای جدید موفقیت اقتصادی فراتر از تولید ناخالص داخلی
• بازطراحی سیستم‌های مالی، سیاسی و اجتماعی برای کمتر وابسته بودن به رشد
• کاوش مدل‌های اقتصادی جایگزین که رفاه را بر گسترش اولویت می‌دهند

با پذیرش این هفت روش تفکر، می‌توانیم اقتصادهایی ایجاد کنیم که در برابر چالش‌های قرن بیست و یکم عادلانه‌تر، پایدارتر و مقاوم‌تر باشند.

آخرین به‌روزرسانی:: September 22, 2024