Multipliers

1. چندبرابرکننده‌ها هوش را تقویت می‌کنند، در حالی که کاهش‌دهنده‌ها آن را تحلیل می‌برند

چندبرابرکننده‌ها دو برابر توانایی از افراد به دست می‌آورند در مقایسه با کاهش‌دهنده‌ها.

اثر چندبرابرکننده. چندبرابرکننده‌ها رهبرانی هستند که از هوش خود برای تقویت هوش و توانایی‌های افراد اطرافشان استفاده می‌کنند. آن‌ها محیطی ایجاد می‌کنند که در آن هوش همه ارزشمند و مورد استفاده قرار می‌گیرد، که منجر به افزایش بهره‌وری و نوآوری می‌شود. در مقابل، کاهش‌دهنده‌ها رهبرانی هستند که هوش و توانایی تیم‌های خود را تحلیل می‌برند، اغلب به‌طور ناخواسته، با مدیریت جزئی و استفاده ناکافی از استعدادها.

تفاوت‌های کلیدی:

• چندبرابرکننده‌ها باور دارند که افراد باهوش هستند و مسائل را حل خواهند کرد
• کاهش‌دهنده‌ها فرض می‌کنند که خودشان باهوش‌ترین فرد در اتاق هستند
• چندبرابرکننده‌ها فضایی برای مشارکت دیگران ایجاد می‌کنند
• کاهش‌دهنده‌ها تمایل به تسلط بر گفتگوها و تصمیم‌گیری‌ها دارند

تأثیر: سازمان‌هایی که توسط چندبرابرکننده‌ها رهبری می‌شوند می‌توانند بدون افزودن نیروی انسانی، نیروی کار مؤثر خود را دو برابر کنند، زیرا از منابع موجود خود بیشتر بهره می‌برند.

2. آهنربای استعداد جذب و بهینه‌سازی توانایی‌ها

افراد برتر دیگر افراد برتر را جذب می‌کنند. هوش و اشتیاق آن‌ها باعث می‌شود افراد باهوش و مشتاق دیگر بخواهند در اینجا کار کنند.

پرورش نبوغ. آهنرباهای استعداد رهبرانی هستند که نه تنها استعدادهای برتر را جذب می‌کنند بلکه می‌دانند چگونه از آن استعدادها به بهترین شکل استفاده و توسعه دهند. آن‌ها چرخه‌ای از جذب ایجاد می‌کنند که در آن افراد باهوش می‌خواهند برای آن‌ها کار کنند زیرا می‌دانند که رشد خواهند کرد و به چالش کشیده می‌شوند.

روش‌های کلیدی:

• جستجوی استعداد در همه جا، فراتر از مرزهای سازمانی
• شناسایی و برچسب‌گذاری "نبوغ ذاتی" افراد
• اتصال افراد به فرصت‌هایی که از نقاط قوت آن‌ها استفاده می‌کند
• حذف موانعی که رشد و عملکرد را مختل می‌کنند

در مقابل، سازندگان امپراتوری (همتای کاهش‌دهنده) منابع را احتکار می‌کنند و از استعدادها به‌طور ناکافی استفاده می‌کنند، و چرخه‌ای از زوال ایجاد می‌کنند که در آن عملکردهای برتر بی‌انگیزه می‌شوند و سازمان را ترک می‌کنند.

3. آزادکننده فضایی برای بهترین تفکر و کار ایجاد می‌کند

شما می‌خواهید افرادتان زود، سریع و ارزان شکست بخورند و سپس از آن یاد بگیرند.

تعادل بین آزادی و مسئولیت‌پذیری. آزادکننده‌ها محیطی شدید اما نه تنش‌زا ایجاد می‌کنند که در آن افراد احساس امنیت می‌کنند تا بهترین ایده‌های خود را ارائه دهند و تحت فشار برای عملکرد در بالاترین سطح خود قرار می‌گیرند. آن‌ها می‌فهمند که بهترین تفکر افراد باید داده شود، نه گرفته شود.

روش‌های یک آزادکننده:

• ایجاد فضا با خودداری از مداخله و بیشتر گوش دادن
• درخواست بهترین کار افراد با تعیین استانداردهای بالا
• ایجاد چرخه‌های یادگیری سریع با تشویق به آزمایش

آزادکننده‌ها در مقابل با مستبدان قرار دارند، که محیطی تنش‌زا ایجاد می‌کنند که تفکر و توانایی افراد را از طریق تسلط و ترس سرکوب می‌کند.

4. چالش‌گر قابلیت‌های افراد را گسترش و رشد می‌دهد

بهترین چیز در مورد یک کارفرمای ترجیحی این است که افراد خوب را به دست می‌آورد و این یک چرخه فضیلت‌آمیز را آغاز می‌کند.

کشش پتانسیل. چالش‌گران رهبرانی هستند که فرصت‌هایی را تعریف می‌کنند که افراد را فراتر از توانایی‌های فعلی‌شان می‌کشد. آن‌ها باور دارند که افراد از طریق چالش رشد می‌کنند و هوش از طریق آزمایش گسترش می‌یابد.

فرآیند سه مرحله‌ای:

1. بذر فرصت را با نشان دادن نیاز یا بازتعریف مشکلات بکارید
2. چالشی را که هم ملموس و هم کششی است، تعیین کنید
3. باور به آنچه ممکن است را از طریق پیروزی‌های کوچک و هم‌آفرینی ایجاد کنید

چالش‌گران با همه‌چیزدان‌ها متفاوت هستند، که دستورالعمل‌هایی می‌دهند که دانش خود را به نمایش می‌گذارد اما آنچه سازمان می‌تواند به دست آورد را به آنچه خودشان می‌دانند چگونه انجام دهند محدود می‌کند.

5. سازنده بحث تصمیمات صحیح را از طریق بحث دقیق هدایت می‌کند

بهتر است تصمیمی را بدون حل و فصل بحث کنیم تا اینکه تصمیمی را بدون بحث حل و فصل کنیم.

بهره‌گیری از هوش جمعی. سازندگان بحث می‌فهمند که با تعداد کافی از ذهن‌ها، می‌توانند مشکلات پیچیده را حل کنند. آن‌ها فرآیند تصمیم‌گیری‌ای ایجاد می‌کنند که نه تنها به تصمیمات بهتر منجر می‌شود بلکه سازمان را برای اجرای مؤثر آن تصمیمات آماده می‌کند.

روش‌های کلیدی:

• مسئله را به وضوح قبل از شروع بحث چارچوب‌بندی کنید
• ایجاد امنیت برای بهترین تفکر در حالی که دقت را طلب می‌کنید
• هدایت تصمیمات صحیح با بازتعریف فرآیند و ارتباط دلایل

این رویکرد در مقابل با تصمیم‌گیرندگان قرار دارد، که اغلب تصمیمات را در یک دایره داخلی کوچک می‌گیرند و سازمان گسترده‌تر را در تاریکی و ناآماده برای اجرا رها می‌کنند.

6. سرمایه‌گذار مالکیت و مسئولیت‌پذیری نتایج را می‌دهد

پاداش برنده شدن در یک بازی پین‌بال این است که فرصتی برای بازی بعدی به دست آورید.

ساخت قابلیت و استقلال. سرمایه‌گذاران رهبرانی هستند که به دیگران مالکیت نتایج را می‌دهند و در موفقیت آن‌ها سرمایه‌گذاری می‌کنند. آن‌ها می‌فهمند که نقش آن‌ها سرمایه‌گذاری، آموزش و مربی‌گری است، در حالی که مسئولیت‌پذیری نتایج را با اعضای تیم خود حفظ می‌کنند.

فرآیند سه مرحله‌ای:

1. مالکیت را به وضوح تعریف کنید
2. منابع، از جمله آموزش و مربی‌گری را سرمایه‌گذاری کنید
3. افراد را برای نتایج مسئول بدانید

سرمایه‌گذاران با مدیران جزئی متفاوت هستند، که مالکیت را حفظ می‌کنند و وابستگی ایجاد می‌کنند، رشد و توانایی تیم‌های خود را محدود می‌کنند.

7. تبدیل شدن به یک چندبرابرکننده یک انتخاب و یک سفر است

به خودتان اجازه دهید بهتر از رئیس‌تان باشید.

رهبری تحول‌آفرین. تبدیل شدن به یک چندبرابرکننده یک انتخاب عمدی است که نیاز به خودآگاهی، قصد و تمرین دارد. این درباره کمال نیست، بلکه درباره حرکت مداوم در طول پیوستار از رفتارهای کاهش‌دهنده به چندبرابرکننده است.

استراتژی‌ها برای تبدیل شدن به یک چندبرابرکننده:

• کار بر روی افراط‌ها: تمرکز بر خنثی‌سازی بزرگ‌ترین ضعف خود و تقویت بزرگ‌ترین قوت خود
• با فرضیات شروع کنید: ذهنیتی را بپذیرید که افراد باهوش هستند و مسائل را حل خواهند کرد
• چالش 30 روزه چندبرابرکننده را بپذیرید: بر روی یک تمرین برای 30 روز تمرکز کنید تا عادت‌های جدید بسازید

سفر به سمت تبدیل شدن به یک چندبرابرکننده فقط درباره رشد شخصی نیست، بلکه درباره ایجاد یک اثر موجی است که می‌تواند سازمان‌ها و حتی جوامع را با استفاده کامل از هوش و توانایی‌های همه متحول کند.

آخرین به‌روزرسانی:: August 9, 2024