The Power of the Other

1. عملکرد انسانی بر پایه‌ی ارتباط

ارتباطات بر زندگی و عملکرد تأثیر می‌گذارند، همین و بس.

حقیقت نادیده گرفته شده. پتانسیل انسانی معمولاً نه به مهارت‌های فردی، بلکه به کیفیت ارتباطات ما با دیگران محدود می‌شود. عملکرد بالا یک عمل انفرادی نیست؛ بلکه تلاشی مشترک است که از قدرت روابط تغذیه می‌کند. این حقیقت معمولاً در گفتگوهای مربوط به رهبری، رشد و موفقیت نادیده گرفته می‌شود که بیشتر بر مهارت‌ها و استراتژی‌های فردی تمرکز دارند.

مثال تیم SEAL. داستان آموزش نیروی دریایی SEAL این نکته را به خوبی نشان می‌دهد. در طول "هفته جهنمی"، یک تمرین طاقت‌فرسا که برای فشار به نامزدها طراحی شده است، بسیاری از آن‌ها کنار می‌روند. اما کسانی که موفق به عبور از این مرحله می‌شوند، معمولاً به دلیل حمایت و تشویق‌هایی است که از هم‌تیمی‌های خود دریافت می‌کنند. یک ضربه‌ی ساده به مشت و فریادی از یک دوست می‌تواند نیروی اضافی لازم برای عبور از محدودیت‌های جسمی و ذهنی را فراهم کند.

ارتباط ذهن و بدن. ارتباط بین افراد تأثیر ملموس، قابل اندازه‌گیری و فیزیکی دارد. حتی نوزادانی که از ارتباطات معنادار محروم هستند، نمی‌توانند به خوبی رشد کنند و با وزن‌های پایین‌تر، بیماری‌های بیشتر و توسعه ناقص مغز مواجه می‌شوند. در طول زندگی، روابط بر عملکرد جسمی و ذهنی ما تأثیر می‌گذارند و سخت‌افزار و نرم‌افزاری را می‌سازند که منجر به عملکرد سالم و بهبود عملکرد می‌شود.

2. روابط مغز و ذهن را می‌سازند

نوع مناسب روابط ما را برای تاب‌آوری و موفقیت آماده می‌کند.

مثلث رفاه. تحقیقات نوروبیولوژیست دانیل سیگل به ارتباط متقابل مغز/بدن، ارتباطات رابطه‌ای و ذهن در تعیین رفاه و عملکرد ما اشاره دارد. این سه عنصر یک مثلث را تشکیل می‌دهند که با هم کار می‌کنند تا عملکرد ما را بسازند، هدایت کنند، خلق کنند و تنظیم کنند. روابط نقش حیاتی در توسعه مغز و ذهن ما ایفا می‌کنند.

قدرت درمانی ارتباط. روابط باید عملکردها و انرژی خاصی را ارائه دهند تا واقعاً مفید باشند. آن‌ها باید تجربیات سازنده‌ای را فراهم کنند و اطلاعات خاصی را در مغز افراد درگیر کدگذاری کنند. نوع مناسب روابط ما را برای تاب‌آوری و موفقیت آماده می‌کند، در حالی که ارتباطات ضعیف می‌تواند منجر به کمبودها و مشکلات عملکردی شود.

ساخت تجهیزات ذهنی. روابط به نوشتن "کد" اینکه چه کسی می‌شویم کمک می‌کنند. روابط مثبت، هماهنگ، همدل، مراقب، حمایتی و چالش‌برانگیز باعث توسعه مثبت در مغز و افزایش ظرفیت‌های عملکردی می‌شوند. برعکس، روابط منفی می‌توانند منجر به "باکس" در تجهیزات ذهنی ما شوند، مانند بی‌اعتمادی، تفکر آشفته و ناتوانی در تمرکز.

3. ناوبری در چهار گوشه ارتباط

کلید این است که از هر یک از سه گوشه دیگر خارج شوید و به تنها گوشه‌ای که کار می‌کند وارد شوید.

جغرافیای روابط. چهار گوشه ممکن در فضای رابطه وجود دارد: قطع ارتباط، ارتباط بد، ارتباط شبه‌خوب و ارتباط واقعی. تنها ارتباط واقعی به ما کمک می‌کند تا شکوفا شویم؛ سه گوشه دیگر عملکرد و رفاه را کاهش می‌دهند. درک اینکه در این نقشه کجا هستید برای رشد و موفقیت حیاتی است.

گوشه اول: قطع ارتباط. این گوشه با انزوا و عدم سرمایه‌گذاری عاطفی معنادار در دیگران مشخص می‌شود. رهبران در گوشه اول معمولاً فرهنگ‌های رابطه‌ای قوی نمی‌سازند و تصمیم‌گیری غالباً در انزوا انجام می‌شود. قطع ارتباط می‌تواند منجر به فرسودگی، کاهش عملکرد و از دست دادن امید و هدف شود.

گوشه دوم: ارتباط بد. این گوشه شامل ارتباط با کسی است که شما را "کافی خوب" نمی‌داند. انتظارات بالا، کمال‌گرایی و روحیه انتقادی می‌تواند کسی را به احساس ارتباط بد گوشه دوم بکشاند. این منجر به اضطراب، ترس، گناه، شرم و احساس حقارت می‌شود و در نهایت عملکرد بالا را از طریق تردید در خود نابود می‌کند.

گوشه سوم: ارتباط شبه‌خوب. این گوشه تسکین موقتی از طریق مواد، جوایز، افتخارات یا سایر اشکال خوددرمانی ارائه می‌دهد. در حالی که این چیزها ممکن است در لحظه خوب به نظر برسند، در نهایت یک تله هستند که منجر به کاهش عملکرد می‌شوند. مانند تمام اشکال اعتیاد، تمایل به بیشتر شدن دلیل وجود می‌شود.

گوشه چهارم: ارتباط واقعی. این گوشه جایی است که افراد ارتباط واقعی دارند و می‌توانند خودشان باشند. هر دو طرف رابطه به طور کامل حاضر، شناخته شده، درک شده و به طور متقابل سرمایه‌گذاری شده‌اند. آنچه هر یک واقعاً فکر می‌کند، احساس می‌کند، باور دارد، می‌ترسد و نیاز دارد می‌تواند به طور ایمن به اشتراک گذاشته شود.

4. سوخت‌رسانی به عملکرد از طریق دیگران

ارتباط، یعنی ارتباط بین افراد، نه تنها عملکرد ذهنی ما را بهبود می‌بخشد، بلکه واقعاً به آن کمک می‌کند و آن را فراهم می‌آورد.

انتقال انرژی. روابط انرژی فراهم می‌کنند، ظرفیت انجام کاری. وقتی با دیگران ارتباط برقرار می‌کنیم، یک تزریق انرژی دریافت می‌کنیم که می‌تواند ما را فراتر از محدودیت‌های جسمی و ذهنی‌مان ببرد. این انرژی تنها احساسی نیست؛ تأثیرات واقعی و قابل اندازه‌گیری بر شیمی مغز و توانایی‌های جسمی ما دارد.

اهمیت انرژی مثبت. انرژی مثبت نتایج مثبت تولید می‌کند. سازمان‌های موفق دارای رهبرانی هستند که این را درک می‌کنند و از انرژی به عنوان ابزاری رقابتی استفاده می‌کنند. آن‌ها بر غلبه بر مشکلات و مواجهه با چالش‌های جدید تمرکز می‌کنند، نه اینکه انرژی خود را بر روی فعالیت‌های منفی مانند سیاست‌های داخلی هدر دهند.

سوخت‌رسانی چندبعدی. سوخت از ابعاد مختلف زندگی می‌آید: عاطفی، فکری، جسمی، هدفمند و معنوی. مهم است که ارتباطات متعددی برقرار کنیم که انواع مختلفی از انرژی را به ما تغذیه کنند. به همین دلیل است که "یک روستا" برای رشد یک فرد و حفظ او لازم است.

5. خودکنترلی نیازمند قدرت دیگران است

درجه‌ای که شما قرار است اوج بگیرید تا حدی به یافتن شرکای گوشه چهارم بستگی دارد، که حس خودکنترلی شما را تقویت می‌کنند به جای اینکه سعی کنند آن را بگیرند یا به نوعی کاهش دهند.

پارادوکس عملکرد. در حالی که خودکنترلی برای عملکرد بالا ضروری است، اما معمولاً توسط روابط با دیگران ساخته و حفظ می‌شود. افرادی که در زندگی ما هستند می‌توانند حس خودکنترلی ما را تقویت یا کاهش دهند. کلید این است که شرکای گوشه چهارم را پیدا کنیم که از خودمختاری ما حمایت کنند و ما را مسئول انتخاب‌هایمان نگه دارند.

ساخت خودکنترلی. خودکنترلی از طریق چندین عملکرد که دیگران فراهم می‌کنند ساخته می‌شود: حمایت، رشد، احترام و پاسخگویی. این عملکردها به ما کمک می‌کنند تا حس مالکیت و توانایی انجام کارها را توسعه دهیم.

مثال نیکلاس. موفقیت جک نیکلاس تا حدی به رابطه‌اش با پدرش برمی‌گردد، که از او حمایت می‌کرد اما همچنین به حس کنترل او بر عملکردش احترام می‌گذاشت. این تعادل بین حمایت و خودمختاری به نیکلاس کمک کرد تا خودکنترلی را توسعه دهد که او را به یکی از بزرگ‌ترین گلف‌بازان تاریخ تبدیل کرد.

6. مسئولیت، روی دیگر آزادی است

اگر به اندازه کافی بزرگ هستید که خود را در چنین وضعیتی قرار دهید، به اندازه کافی بزرگ هستید که خود را از آن خارج کنید.

معضل نیاز-ترس. ما اغلب از آسیب‌پذیری که برای پذیرش نیازهایمان لازم است می‌ترسیم، بنابراین این نیازها برآورده نمی‌شوند. هر چه بیشتر به چیزهایی از دیگران نیاز داشته باشیم، درخواست آنچه نیاز داریم ترسناک‌تر می‌شود. ما سعی می‌کنیم این نیاز را به روش‌های دیگر مدیریت کنیم و در سه گوشه اول بمانیم که هیچ نتیجه خوبی به همراه ندارد و فقط محدودیت‌ها را تقویت می‌کند.

آزادی و مسئولیت. روابط گوشه چهارم آزادی را ارائه می‌دهند، اما همچنین از ما می‌خواهند که مسئولیت انتخاب‌هایمان را بپذیریم. این به معنای مالکیت بر اشتباهات و یادگیری از آن‌هاست، به جای اینکه دیگران یا عوامل خارجی را سرزنش کنیم.

خرابی نویسنده. داستان نویسنده درباره تصادف با ماشین پدر دوست دخترش این نکته را به خوبی نشان می‌دهد. پدرش او را از این وضعیت نجات نداد، بلکه به او گفت: "اگر به اندازه کافی بزرگ هستی که خود را در چنین وضعیتی قرار دهی، به اندازه کافی بزرگ هستی که خود را از آن خارج کنی." این نویسنده را مجبور کرد تا مسئولیت اعمالش را بپذیرد و راه حلی پیدا کند.

7. خنثی‌سازی شکست با گوشه چهارم

آنچه واقعاً به من اجازه داد که به جلو بروم و در نهایت بر شکست غلبه کنم، کلمات "خوب، ما همه در آنجا بوده‌ایم" بود.

چنگال شکست. وقتی شکست را تجربه می‌کنیم، اغلب احساس قضاوت، گناه، شرم و محکومیت می‌کنیم. این احساسات می‌توانند یک چرخه نزولی ایجاد کنند که انرژی و ظرفیت تفکر ما را می‌کاهد.

عادی‌سازی شکست. روابط گوشه چهارم به ما کمک می‌کنند تا چنگال شکست را خنثی کنیم با عادی‌سازی آن. وقتی متوجه می‌شویم که دیگران نیز با شکست‌های مشابهی مواجه شده‌اند، می‌توانیم شکست را به عنوان یک وضعیت موقتی ببینیم نه یک قضاوت دائمی بر ارزش خودمان.

مثال پیکسار. فرهنگ پیکسار شکست را به عنوان بخشی ضروری از فرآیند خلاقانه می‌پذیرد. مدیرعامل اد کاتمول اذعان می‌کند که "تمام فیلم‌های ما در مراحل اولیه بد هستند" و تیمش را تشویق می‌کند که شکست را به عنوان فرصتی برای بهبود ببینند. این محیطی امن برای آزمایش و نوآوری ایجاد می‌کند.

8. فشار مناسب: کشش برای رشد

تمام سازمان‌ها به طور ذاتی انرژی دارند زیرا از افراد تشکیل شده‌اند و افراد انرژی دارند.

اهمیت چالش. در حالی که خنثی‌سازی شکست مهم است، همچنین مهم است که به چالش کشیدن خود ادامه دهیم و فراتر از مناطق راحتی خود برویم. روابط گوشه چهارم فشار مناسب را فراهم می‌کنند و ما را تشویق می‌کنند تا مهارت‌های جدیدی را توسعه دهیم و به اهداف بزرگ‌تری دست یابیم.

منطقه کشش. کلید این است که تعادل مناسبی بین چالش و مهارت پیدا کنیم. ما باید کشیده شویم، اما نه به اندازه‌ای که دچار استرس یا ناامیدی شویم. بهترین رهبران و مربیان می‌دانند که چگونه ما را کمی فراتر از محدودیت‌های فعلی‌مان فشار دهند و به ما کمک کنند تا رشد کنیم و بهبود یابیم.

چالش‌های 10 برابری. گاهی اوقات، کششی که نیاز داریم شامل تعیین "اهداف بزرگ و جسورانه" (BHAGs) است که فراتر از هر چیزی باشد که قبلاً انجام داده‌ایم. این اهداف ممکن است ترسناک باشند، اما همچنین می‌توانند بسیار انگیزشی باشند و ما را به سمت اوج‌های جدید سوق دهند.

9. درونی‌سازی قدرت دیگران

آنچه روابط گوشه چهارم را این‌قدر قدرتمند می‌کند این است که حتی پس از پایان تعامل نیز پایان نمی‌یابند.

آوردن بیرون به درون. روابط گوشه چهارم زمانی که تعامل به پایان می‌رسد پایان نمی‌یابند. درس‌هایی که می‌آموزیم، عبارات انگیزشی و ارزش‌هایی که ما را هدایت می‌کنند، درونی می‌شوند و افکار، احساسات و رفتارهای ما را پس از پایان رابطه شکل می‌دهند.

فرآیند درونی‌سازی. این فرآیند از نوزادی آغاز می‌شود، زمانی که ما یاد می‌گیریم از طریق راحتی و مراقبت والدین خود خود را آرام کنیم. با گذشت زمان، ما این منابع خارجی راحتی را درونی‌سازی می‌کنیم و توانایی فراهم کردن آن‌ها برای خود را توسعه می‌دهیم.

نویسنده و نوشتن کتاب. تجربه نویسنده در نوشتن اولین کتابش این نکته را به خوبی نشان می‌دهد. در حالی که او در ابتدا به یک مشاور برای ساختار و راهنمایی وابسته بود، در نهایت این مهارت‌ها را درونی‌سازی کرد و توانست کتاب‌های بعدی را به تنهایی بنویسد.

10. اعتماد: سنگ‌بنای روابط با عملکرد بالا

اعتماد را می‌توان به عنوان یک انتظار مطمئن تعریف کرد.

اهمیت اعتماد. اعتماد برای بهره‌برداری از قدرت دیگران ضروری است. ما زمانی که مطمئن هستیم که سرمایه‌گذاری خود، زمان، انرژی و منابع‌مان به نتایج خوبی منجر می‌شود، خود را درگیر می‌کنیم.

پنج عنصر اعتماد:

1. درک: ما به افرادی اعتماد می‌کنیم که ما، زمینه‌مان و نیازهایمان را درک می‌کنند.
2. نیت یا انگیزه: ما به افرادی اعتماد می‌کنیم که می‌دانیم نیت‌های خوبی دارند و بهترین‌ها را برای ما می‌خواهند.
3. توانایی: ما به افرادی اعتماد می‌کنیم که توانایی انجام آنچه نیاز داریم را دارند.
4. شخصیت: ما به افرادی اعتماد می‌کنیم که ویژگی‌های شخصیتی لازم برای موفقیت در زمینه ما را دارند.
5. سابقه: ما به افرادی اعتماد می‌کنیم که سابقه‌ای از تحقق وعده‌هایشان دارند.

ساخت اعتماد. با تمرکز بر این پنج عنصر، می‌توانیم روابط قوی و مقاومی بسازیم که بر اساس اعتماد و احترام متقابل استوار باشد.

11. محافظت در برابر مثلث برمودا: مثلث‌سازی

اگر افراد باعث ایجاد تقسیمات در میان شما می‌شوند، یک هشدار اول و دوم بدهید. بعد از آن، هیچ ارتباطی با آن‌ها نداشته باشید.

مثلث مرگبار. مثلث‌سازی، وضعیتی است که در آن A باید با B صحبت کند اما به جای آن با C درباره B صحبت می‌کند، می‌تواند به روابط آسیب بزند. این یک مثلث قربانی-آزارگر-نجات‌دهنده ایجاد می‌کند که مانع از حل، رشد و پیشرفت می‌شود.

راه‌حل. برای مقابله با مثلث‌سازی، مشکل را نام ببرید، قانونی یا پیمانی علیه آن برقرار کنید، از شرکت در شایعات خودداری کنید، خوب بازخورد دریافت کنید و مهارت‌های ارتباط مستقیم را توسعه دهید.

اهمیت ارتباط مستقیم. کلید جلوگیری از مثلث‌سازی تشویق به ارتباط مستقیم بین طرفین درگیر است. این امکان گفتگوی باز و صادقانه را فراهم می‌کند که برای حل تعارضات و ساخت اعتماد ضروری است.

12. آدم‌های خوب آخر نمی‌شوند: قدرت ارتباط

آدم‌های خوب آخر نمی‌شوند و آدم‌های بد اول نمی‌شوند.

افسانه آدم بد. یک تصور رایج این است که بد بودن برای موفقیت ضروری است. با این حال، این حقیقت ندارد. در حالی که برخی از افراد موفق ممکن است رفتارهای بد را نشان دهند، موفقیت آن‌ها به عوامل دیگری مانند استعداد، دیدگاه و سخت‌کوشی بستگی دارد.

قدرت ارتباط. ویژگی‌هایی که منجر به عملکرد عالی می‌شوند تنها در روابط عالی تقویت می‌شوند. با ساختن ارتباطات قوی و حمایتی با دیگران، می‌توانیم پتانسیل کامل خود را آزاد کنیم و به موفقیت‌های بیشتری دست یابیم.

افراد گوشه چهارم. در نهایت، تنها افراد گوشه چهارم باقی می‌مانند. دیگران سقوط می‌کنند، شکست می‌خورند یا محو می‌شوند. بر ماست که به دنبال و ساختن نوع ارتباطاتی باشیم که افراد گوشه چهارم تجسم می‌کنند و خودمان نیز به آن نوع ارتباط‌دهنده تبدیل شویم.

آخرین به‌روزرسانی:: March 16, 2025