Things No One Taught Us About Love

1. عشق از درون آغاز می‌شود: سفر به سوی روابط سالم با عشق به خود شروع می‌شود

اما ابتدا باید به جایی که عشق در آن زندگی می‌کند بازگردید – در پناهگاه قلب خودتان.

پایه‌ی درونی. روابط رضایت‌بخش‌ترین بر پایه‌ی عشق به خود بنا می‌شوند. قبل از جستجوی ارتباط با دیگران، ضروری است که قدردانی و درک عمیقی از خود داشته باشید. این شامل شناخت ارزش خود، رسیدگی به نیازهای عاطفی و ارزیابی زمان و انرژی‌تان است.

عشق به خود خودخواهی نیست. این یک پیش‌نیاز ضروری برای روابط سالم است. وقتی خود را دوست دارید، به دنبال تکمیل شدن یا پر کردن خلأ از دیگران نیستید. در عوض، می‌توانید از جایگاه کمال و استقلال وارد روابط شوید. این به شما اجازه می‌دهد تا دیگری را همان‌طور که هست دوست داشته باشید و به او عشق بورزید.

عشق به خود به‌طور عملی. پرورش عشق به خود می‌تواند به اشکال مختلفی باشد، از جمله:

• اولویت دادن به استراحت و آرامش
• پیگیری علایق و سرگرمی‌ها
• تعیین مرزهای سالم
• تمرین گفتگوی مثبت با خود
• جستجوی درمان یا مشاوره

با پرورش مداوم خود، شما یک منبع عشق ایجاد می‌کنید که به روابط‌تان با دیگران سرازیر می‌شود.

2. روابط ساخته می‌شوند، نه پیدا می‌شوند: سازگاری نیاز به تلاش و درک دارد

عشق بودن است، روابط انجام دادن است.

عشق در مقابل رابطه. مهم است که بین عشق به عنوان یک حالت درونی و روابط به عنوان حالت‌های بیرونی تمایز قائل شویم. عشق احساس است، ارتباط است، گرما است. روابط اقدام‌ها، انتخاب‌ها و تعهداتی هستند که آن عشق را به یک واقعیت مشترک تبدیل می‌کنند.

تلاش ضروری است. روابط پایدار نیاز به لایه‌هایی از سازگاری، جذابیت، درک و کار سخت دارند. کافی نیست که فقط "عاشق شوید." شما باید به‌طور فعال رابطه را از طریق ارتباط، سازش و تمایل به رشد مشترک پرورش دهید.

تشبیه باغ. یک رابطه مانند باغی است که دو نفر تصمیم می‌گیرند آن را پرورش دهند. هر دو نفر زمان، تلاش و توجه خود را به آن اختصاص می‌دهند و همان‌طور که باغ شکوفا می‌شود، تجربه عشق نیز شکوفا می‌شود. این نیاز به مراقبت منظم، علف‌زنی و آبیاری دارد تا اطمینان حاصل شود که گیاهان شکوفا می‌شوند.

3. عشق واقعی می‌دهد، وابستگی نیاز دارد: آزادی و اعتماد برای رشد ضروری هستند

عشق واقعی می‌دهد، وابستگی نیاز دارد.

وابستگی در مقابل عشق. وابستگی، از نظر روحانی، به چسبیدن به چیزها و افراد ناپایدار مربوط می‌شود که منجر به رنج می‌شود. عشق واقعی، از سوی دیگر، درباره‌ی دادن بدون نیاز به کنترل یا مالکیت است. این درباره‌ی مراقبت است بدون اینکه بخواهید نتایج را تعیین کنید.

شمشیر دو لبه. وابستگی می‌تواند شمشیر دو لبه‌ای باشد، لازم برای ایجاد پیوندها اما همچنین قادر به ایجاد درد. کلید این است که تعادلی بین ارتباط و آزادی پیدا کنید و روابط امنی را بدون بندگی پرورش دهید.

عشق بدون وابستگی. در روابط متعهد، عشق بدون وابستگی به معنای پذیرش هر فرد همان‌طور که هست، جشن گرفتن تفاوت‌ها به اندازه‌ی مشترکات است. این درباره‌ی رها کردن کنترل و دادن فضای لازم به یکدیگر برای بودن خودتان است، که اجازه می‌دهد رابطه به شیوه‌های سالم رشد کند.

4. خودخواهی در مقابل ذات: فراتر رفتن از "داستان من" برای تابش عشق واقعی

عشق واقعی فراتر از خودخواهی می‌رود.

سایه‌ی خودخواهی. خودخواهی، یا "داستان من"، می‌تواند مانع بزرگی برای عشق باشد. این بخشی از ماست که آموخته و شرطی شده است، بخشی که به دنبال تأیید و از آسیب‌پذیری می‌ترسد. وقتی با خودخواهی‌مان شناسایی می‌شویم، ناامنی‌ها و نیازهای برآورده‌نشده‌مان را به روابط منتقل می‌کنیم و در نتیجه درام و رنج ایجاد می‌شود.

خود درخشان. در زیر خودخواهی، ذات واقعی ما قرار دارد، هسته‌ای از عشق و آگاهی خالص و درخشان. این بخشی از ماست که مانند خورشید است، بدون قضاوت بر همه چیز می‌تابد. این بخشی است که ارتباط ذاتی ما را با تمام موجودات زنده شناسایی می‌کند.

فراتر رفتن از خودخواهی. با فراتر رفتن از تصویری که ذهن‌مان درباره‌ی خودمان ایجاد کرده است، می‌توانیم ذات واقعی‌مان را کشف کنیم – خودی از عشق بی‌قید و شرط. این به ما اجازه می‌دهد تا سایه‌ی خودخواهی را کاهش دهیم و از فضایی از اصالت و همدلی زندگی کنیم.

5. عشق بی‌قید و شرط با مرزها: حفاظت از رفاه خود در حالی که عمیقاً عشق می‌ورزید

عشق بی‌قید و شرط یک قرارداد الزام‌آور نیست.

عشق قرارداد نیست. عشق بی‌قید و شرط به معنای متعهد شدن به کسی برای همیشه، صرف‌نظر از رفتار او نیست. این یک قرارداد با تاریخ انقضا یا مهلت نیست. این عشق دارای کیفیتی بی‌زمان است و در لحظه‌ی حال وجود دارد.

شرایط در روابط. در حالی که می‌توانیم متعهد به عشق ورزیدن به کسی به‌طور بی‌قید و شرط باشیم، می‌توانیم همچنان تشخیص دهیم که آیا عشق آن‌ها با شرایط و انتظارات همراه است یا خیر. این نشان‌دهنده‌ی عدم تطابق بنیادی در احساس و ابراز عشق شماست و نشان می‌دهد که ممکن است رابطه دیگر مناسب نباشد.

مرزها ضروری هستند. حتی اگر عشق ممکن است انرژی بی‌حد و حصر باشد، انسان‌ها محدودیت‌هایی دارند، بنابراین روابط ما باید مرزهایی داشته باشند که به آن‌ها پایبند باشیم تا از زمان، فضا و انرژی خود محافظت کنیم. ما باید نیازها و انتظارات خود را به‌وضوح برای حفظ رابطه و اطمینان از اینکه عشق بی‌قید و شرط ما به تحمل بی‌قید و شرط منجر نشود، بیان کنیم.

6. از "افتادن" به "بلند شدن": پرورش عشق به عنوان یک انتخاب فعال و آگاهانه

من ترجیح می‌دهم آن را "بلند شدن در عشق" بنامم تا "افتادن"، زیرا ما به ارتفاعات جدیدی از پتانسیل خود در یک رابطه گرم و عاشقانه صعود می‌کنیم.

افسانه‌ی منفعل. ایده‌ی "افتادن در عشق" نشان می‌دهد که عشق به‌طور تصادفی برای ما اتفاق می‌افتد، مانند یک حادثه. اما عشق از آغاز زمان وجود داشته است. این در وجود ما بافته شده است. عشق در شادی مرکزی و ساده‌ی فقط بودن آنچه که هستیم، به عنوان آنچه که هستیم، خانه دارد.

پرورش فعال. جایگزینی "افتادن در عشق" با "بلند شدن در عشق" ذهنیت ما را از یک فرآیند منفعل که ما را آسیب‌پذیر می‌کند به یک فرآیند فعال که تجربه و ارتباط را توانمند می‌سازد، تغییر می‌دهد. بلند شدن در عشق بر رشد و کشف درون خود و با یک شریک تأکید می‌کند.

چشم‌اندازهای بالاتر. چشم‌اندازهای بالاتر به محض بلند شدن باز می‌شوند. منظره‌ی خیره‌کننده ذهن ما را آرام می‌کند. ما با دستانی به هم پیوسته نشسته‌ایم و به دورنمایی که آمده‌ایم نگاه می‌کنیم. قبل از اینکه به مرحله‌ی بعدی بپردازیم، پیوند خود را برای ماجراجویی مشترک آینده محکم می‌کنیم.

7. آینه‌ی شراکت: دیدن خود از طریق بازتاب شریک‌تان

ذره‌بین خود را به آینه تبدیل کنید.

بازتاب روحانی. یک شریک عاشق می‌تواند آینه‌ای باشد که بازتاب روحانی شما را نشان می‌دهد. آن‌ها ویژگی‌هایی را که ممکن است در خود به وضوح نبینید، بازتاب می‌کنند. از طریق این بازتاب، عزیزتان پتانسیل فوق‌العاده‌ای برای رشد و خودشناسی به شما ارائه می‌دهد، اگر شجاعت نگاه کردن را داشته باشید.

فراموشی آموخته‌ها. بسیاری از آنچه که آن‌ها می‌توانند به شما نشان دهند، واقعاً یک فراموشی است. این درباره‌ی شناسایی و رها کردن الگوها و باورهای قدیمی است که دیگر به شما خدمت نمی‌کنند.

مواجهه با نیازهای برآورده‌نشده. روابط، قطعات گمشده‌ی پازل عاطفی ما را بزرگ‌تر می‌کنند، قطعاتی که یک شریک نمی‌تواند برای ما جا بیندازد. بعد از همه، آن‌ها پازل خود را دارند که باید حل کنند. در حالی که یک شریک ممکن است چشم‌انداز وسیع شخصیت شما را ببیند و تجربه کند، آن‌ها بدی‌ها را به اندازه‌ی خوبی‌ها دریافت می‌کنند.

8. آسیب‌پذیری به عنوان قدرت: پذیرش اصالت برای پرورش ارتباطات عمیق‌تر

وقتی دو نفر آماده‌ی آسیب‌پذیری باشند، یک امنیت جادویی بین شما ایجاد می‌شود.

قدرت افشاگری. ما اغلب تشویق می‌شویم که از خود محافظت کنیم، اما ارتباط واقعی نیاز به آسیب‌پذیری دارد. این درباره‌ی جرات نشان دادن خود واقعی‌تان است، با تمام نقص‌ها و ناامنی‌هایتان.

افشای متقابل. آسیب‌پذیری چیزی به نام افشای متقابل را دعوت می‌کند، که به معنای اشتراک‌گذاری متقابل اطلاعات شخصی، افکار یا احساسات بین افراد در یک مکالمه یا رابطه است. وقتی مردم می‌گویند که احساس نزدیکی به کسی می‌کنند، معمولاً به همین معناست؛ آن‌ها اعتماد ساخته‌اند، صمیمیت را پرورش داده‌اند و ارتباط خود را با ایجاد حس درک مشترک و سطح عمیق‌تری از ارتباط تقویت کرده‌اند.

آسیب‌پذیری با مرزها. آسیب‌پذیری همچنین نیاز به مرزها دارد: این به معنای افشای بیش از حد و گذاشتن خود در معرض کامل نیست. شما نیازی به تحویل کلیدهای خانه‌ی احساسات سرکوب‌شده، تجربیات شرم‌آور و مبارزات درونی و ویرایش‌نشده‌تان ندارید.

9. فراتر از اهداف رسانه‌های اجتماعی: تعریف موفقیت واقعی در روابط

به یاد داشته باشید، چمن شما هرگز سبزتر نخواهد شد اگر بر چمن دیگران تمرکز کنید.

توهم کمال. رسانه‌های اجتماعی اغلب نمایی تحریف‌شده از روابط را ارائه می‌دهند، تنها نکات مثبت را به نمایش می‌گذارند و مشکلات را پنهان می‌کنند. تشکیل "اهداف رابطه" صرفاً بر اساس این تصاویر می‌تواند منجر به انتظارات غیرواقعی و نارضایتی شود.

اهداف واقعی رابطه. به جای دنبال کردن فانتزی‌های رسانه‌های اجتماعی، بر ساختن رابطه‌ای مبتنی بر:

• احترام: رفتار با یکدیگر با مهربانی و توجه
• صمیمیت: پرورش نزدیکی عاطفی و جسمی
• ارتباط: به‌طور آزادانه افکار و احساسات را به اشتراک گذاشتن
• صداقت: صادق و اصیل بودن با یکدیگر

ازدواج هدف نیست. جامعه اغلب فرض می‌کند که ازدواج هدف نهایی برای همه است، اما مهم است که به یاد داشته باشید که ازدواج برای برخی افراد مناسب است، اما نه برای همه. بر ساختن یک رابطه معنادار و رضایت‌بخش تمرکز کنید، صرف‌نظر از اینکه آیا به ازدواج منجر می‌شود یا خیر.

10. رها کردن با وقار: رشد با خداحافظی‌ها همراه است

برخی چیزها دیگر در زندگی شما جایی ندارند. آن‌ها را رها کنید و به این اعتماد کنید که آنچه بعد از آن می‌آید بهتر از آنچه که اکنون رفته است خواهد بود.

زوال روابط. روابط در حالتی مداوم از تغییر هستند و گاهی اوقات به پایان می‌رسند. مهم است که این واقعیت را بپذیرید و آماده باشید تا زمانی که یک رابطه دیگر به رشد یا رفاه شما خدمت نمی‌کند، رها کنید.

چسبیدن به توهمات. وقتی متوجه می‌شویم که شخصی که دوست داریم چندان مناسب ما نیست، حقیقتی که آسیب می‌زند نیست؛ بلکه از بین رفتن توهم ماست. آسان است که به ایده‌ای از کسی بچسبیم، اما این فقط یک تصویر موقتی و متحرک است.

رشد از طریق خداحافظی‌ها. رها کردن می‌تواند دردناک باشد، اما اغلب برای رشد شخصی ضروری است. با رها کردن آنچه دیگر به شما خدمت نمی‌کند، فضایی برای ورود چیزهای جدید و بهتر به زندگی‌تان ایجاد می‌کنید. به این اعتماد کنید که آنچه بعد از آن می‌آید بهتر از آنچه که اکنون رفته است خواهد بود.

آخرین به‌روزرسانی:: March 11, 2025