نکات کلیدی
1. بازارها در حال گسترش به حوزه‌هایی از زندگی هستند که به‌طور سنتی تحت حاکمیت هنجارهای غیر بازاری بوده‌اند
سال‌های منتهی به بحران مالی 2008، زمانی پرشور از ایمان به بازار و مقررات‌زدایی بود - دوره‌ای از پیروزی بازار.
گسترش بازار. در چند دهه گذشته، تفکر بازار و مکانیزم‌های بازار به حوزه‌هایی از زندگی نفوذ کرده‌اند که به‌طور سنتی تحت حاکمیت هنجارهای غیر بازاری بوده‌اند. این را می‌توان در تکثیر مدارس، بیمارستان‌ها و زندان‌های انتفاعی؛ برون‌سپاری جنگ به پیمانکاران نظامی خصوصی؛ و بازاریابی تهاجمی داروهای تجویزی مشاهده کرد. نمونه‌های دیگر شامل:
- فروش حق مهاجرت به ایالات متحده به مبلغ 500,000 دلار
- پرداخت به افراد برای کاهش وزن یا ترک سیگار
- خرید و فروش حق آلوده کردن
- مواد آموزشی با حمایت شرکت‌ها در مدارس دولتی
- فروش حقوق نام‌گذاری پارک‌ها و فضاهای مدنی
- برون‌سپاری بارداری به مادران جایگزین در کشورهای در حال توسعه
این روند نشان‌دهنده ایمان فزاینده به بازارها به‌عنوان وسیله اصلی برای دستیابی به خیر عمومی است. با این حال، این سوال را مطرح می‌کند که آیا برخی چیزها وجود دارند که نباید با پول خریداری شوند.
2. اعتراض به عدالت: بازارها می‌توانند تحت شرایط نابرابری اجباری باشند
یک دهقان ممکن است موافقت کند که کلیه یا قرنیه خود را برای تغذیه خانواده گرسنه‌اش بفروشد، اما ممکن است توافق او واقعاً داوطلبانه نباشد.
انتخاب‌های اجباری. اعتراض به عدالت در برخی بازارها به بی‌عدالتی اشاره دارد که می‌تواند زمانی رخ دهد که افراد تحت شرایط نابرابری شدید یا ناامیدی اقتصادی چیزهایی را خرید و فروش کنند. برخی مثال‌هایی که نگرانی‌های عدالت را برمی‌انگیزند:
- فروش کلیه یا سایر اعضای بدن
- پرداخت به معتادان برای عقیم‌سازی
- فروش نوزادان برای فرزندخواندگی
- افراد کم‌درآمد به‌عنوان مادران جایگزین برای زوج‌های ثروتمند
استدلال این است که چنین "انتخاب‌هایی" ممکن است واقعاً داوطلبانه نباشند اگر افراد از روی ضرورت اقتصادی عمل کنند. انتخاب‌های بازاری تنها زمانی واقعاً آزاد هستند که یک میدان بازی برابر وجود داشته باشد و افراد تحت فشار فقر یا قدرت چانه‌زنی نابرابر نباشند.
3. اعتراض به فساد: بازارها می‌توانند ارزش اخلاقی برخی کالاها را کاهش دهند
پرداخت به کودکان برای خواندن کتاب ممکن است آن‌ها را به خواندن بیشتر وادار کند، اما همچنین ممکن است به آن‌ها بیاموزد که خواندن را به‌عنوان یک کار اجباری و نه یک منبع رضایت درونی ببینند.
اثرات کاهش‌دهنده. اعتراض به فساد استدلال می‌کند که ارزش‌گذاری برخی کالاها به‌صورت بازاری می‌تواند ارزش اخلاقی آن‌ها را کاهش یا فاسد کند. این حتی در شرایط برابری نیز صدق می‌کند. مثال‌هایی از بازارهای بالقوه فاسدکننده:
- اهدای خون با پرداخت
- فحشا
- فروش آرا
- خرید پذیرش دانشگاه
- پرداخت به دانش‌آموزان برای نمرات خوب
نگرانی این است که خرید و فروش این کالاها ممکن است معنای آن‌ها را تغییر دهد و ارزش‌ها و هنجارهای غیر بازاری که ارزش مراقبت دارند را از بین ببرد. به‌عنوان مثال، یک بازار در کودکان ممکن است هنجار عشق والدینی بی‌قید و شرط را تضعیف کند.
4. انگیزه‌ها می‌توانند انگیزه‌های درونی و هنجارهای اخلاقی را از بین ببرند
گاهی اوقات، ارائه پرداخت برای یک رفتار خاص باعث می‌شود که کمتر از آن رفتار انجام شود، نه بیشتر.
اثرات معکوس. برخلاف منطق استاندارد اقتصادی، مطالعات نشان داده‌اند که انگیزه‌های مالی گاهی اوقات می‌توانند رفتار مطلوب را با از بین بردن انگیزه‌های اخلاقی و مدنی کاهش دهند:
- ارائه پول به داوطلبان سایت‌های زباله هسته‌ای تمایل به پذیرش سایت‌ها را کاهش داد
- پرداخت‌های کوچک به دانش‌آموزان برای جمع‌آوری کمک‌های خیریه مقدار جمع‌آوری شده را کاهش داد
- جریمه والدین برای تأخیر در برداشتن کودکان از مهدکودک باعث افزایش تأخیرها شد
این اتفاق می‌افتد زیرا معرفی هنجارهای بازاری می‌تواند هنجارهای اخلاقی و مدنی را جابجا کند. انجام کاری برای پول احساس متفاوتی نسبت به انجام آن از روی اعتقاد اخلاقی یا وظیفه مدنی دارد. سیاست‌گذاران باید این اثرات جابجایی را هنگام طراحی طرح‌های انگیزشی در نظر بگیرند.
5. تجاری‌سازی فضاهای عمومی روحیه مدنی و پیوندهای اجتماعی را تضعیف می‌کند
زمانی که مشخص شد که حمایت‌های شرکتی و حقوق نام‌گذاری برای فروش هستند، فاصله زیادی نبود تا تبلیغات روی ماشین‌های پلیس و در کلاس‌های درس را در نظر بگیریم.
مشترکات تجاری‌شده. تجاری‌سازی فزاینده فضاهای عمومی و نهادهای مدنی تهدیدی برای تضعیف پیوندهای اجتماعی و روحیه شهروندی مشترک است:
- فروش حقوق نام‌گذاری پارک‌ها، مدارس، ایستگاه‌های مترو
- تبلیغات روی ماشین‌های پلیس، شیرهای آتش‌نشانی، اتوبوس‌های مدرسه
- مواد آموزشی با حمایت شرکت‌ها
- تبلیغات در زندان‌ها و ساختمان‌های دولتی
این روند نشان‌دهنده دولت‌های کم‌بودجه است که به حمایت‌های شرکتی برای تأمین مالی خدمات عمومی روی می‌آورند. اما این خطر را دارد که فضاهای مدنی مشترک را به مکان‌های تجاری تبدیل کند و شهروندان را به مصرف‌کنندگان. برخی استدلال می‌کنند که این شأن و معنای نهادهای عمومی را کاهش می‌دهد.
6. ارزش‌های بازاری در حال تغییر شکل ورزش‌های حرفه‌ای و تضعیف یکپارچگی آن‌ها هستند
مانی‌بال بیسبال را از نظر اقتصادی کارآمدتر کرد. اما آیا آن را بهتر کرد؟ احتمالاً نه.
ورزش به‌عنوان تجارت. تجاری‌سازی فزاینده ورزش‌های حرفه‌ای نشان‌دهنده روندهای گسترده‌تر ارزش‌های بازاری است که شیوه‌های اجتماعی را تغییر شکل می‌دهند:
- تکثیر حقوق نام‌گذاری شرکتی برای استادیوم‌ها
- افزایش صنعت یادگاری و تجاری‌سازی امضاها
- نکات برجسته و اعلامیه‌های با حمایت شرکتی در طول بازی‌ها
- استفاده از تحلیل‌های پیشرفته ("مانی‌بال") برای به حداکثر رساندن کارایی
در حالی که ورزش‌ها را سودآورتر می‌کند، این روندها خطر تضعیف یکپارچگی بازی‌ها و تضعیف نقش آن‌ها به‌عنوان منابع هویت جامعه و تجربه فرهنگی مشترک را دارند.
7. آسمان‌باکس‌سازی زندگی آمریکایی نشان‌دهنده نابرابری و جدایی اجتماعی فزاینده است
در زمانی که نابرابری در حال افزایش است، بازاری‌سازی همه چیز به این معناست که افراد ثروتمند و افراد با درآمد متوسط زندگی‌های جداگانه‌ای دارند.
جدایی اجتماعی. تکثیر آسمان‌باکس‌های لوکس در استادیوم‌های ورزشی نمونه‌ای از روند گسترده‌تر جدایی اجتماعی است:
- طرفداران ثروتمند در آسمان‌باکس‌ها جدا از طرفداران عادی در جایگاه‌ها
- سالن‌های فرودگاه درجه یک و خطوط امنیتی سریع
- تمرینات پزشکی "کنسیرج" انحصاری برای ثروتمندان
- جوامع محصور و مدارس خصوصی
این "آسمان‌باکس‌سازی" جامعه به این معناست که افراد با پیشینه‌های اقتصادی-اجتماعی مختلف به‌طور فزاینده‌ای در فضاهای جداگانه زندگی، کار و بازی می‌کنند. این امر انسجام اجتماعی و درک متقابل در خطوط طبقاتی را تضعیف می‌کند.
8. ما به بحث عمومی درباره محدودیت‌های اخلاقی بازارها نیاز داریم
برای تصمیم‌گیری درباره اینکه بازار کجا باید باشد و کجا باید از آن دوری کرد، باید تصمیم بگیریم که چگونه کالاهای مورد نظر را ارزش‌گذاری کنیم.
گفتمان اخلاقی مورد نیاز است. با گسترش بازارها به حوزه‌های بیشتری از زندگی، ما به بحث عمومی قوی درباره محدودیت‌های اخلاقی آن‌ها نیاز داریم. این امر مستلزم غلبه بر بی‌میلی ما برای درگیر شدن در بحث‌های اخلاقی و معنوی در عرصه عمومی است. سوالات کلیدی که باید در نظر گرفته شوند:
- چه چیزهایی باید و نباید برای فروش باشد؟
- بازارها چگونه بر شخصیت کالاهای خرید و فروش شده تأثیر می‌گذارند؟
- چه ارزش‌ها و هنجارهای غیر بازاری ارزش محافظت در برابر نیروهای بازاری را دارند؟
- تعادل مناسب بین مکانیزم‌های بازاری و سایر روش‌های ارزش‌گذاری کالاها چیست؟
پاسخ به این سوالات به‌طور اجتناب‌ناپذیری شامل تصورات رقابتی از زندگی خوب و نوع جامعه‌ای است که می‌خواهیم در آن زندگی کنیم. ما نمی‌توانیم تنها به بازارها برای تصمیم‌گیری در این زمینه‌ها تکیه کنیم.
آخرین به‌روزرسانی::
نقد و بررسی
کتاب آنچه پول نمی‌تواند بخرد به بررسی پیامدهای اخلاقی نفوذ ارزش‌های بازار در تمامی جنبه‌های زندگی می‌پردازد. سندل استدلال می‌کند که برخی چیزها نباید برای فروش باشند، زیرا پولی‌سازی برخی کالاها و خدمات می‌تواند ارزش ذاتی آن‌ها را فاسد کند. او مثال‌های متعددی از منطق بازار ارائه می‌دهد که به حوزه‌هایی که به‌طور سنتی تحت حاکمیت هنجارهای اخلاقی بوده‌اند، مانند آموزش، بهداشت و وظایف مدنی، اعمال می‌شود. در حالی که برخی از منتقدان کتاب را تفکر برانگیز و با استدلال قوی یافتند، دیگران آن را به دلیل کمبود عمق و راه‌حل‌های ملموس مورد انتقاد قرار دادند. به‌طور کلی، این کتاب بحث‌های مهمی درباره محدودیت‌های بازارها در جامعه برمی‌انگیزد.
Similar Books
