How to Talk to Kids So Will Listen and Listen so Kids Will Talk

1. Uznawaj uczucia dzieci, aby pomóc im przetwarzać emocje

Czasami aktywność fizyczna może pomóc złagodzić niektóre bolesne uczucia.

Akceptacja uczuć jest kluczowa. Kiedy rodzice uznają emocje dziecka bez osądzania, pomaga to dziecku przetworzyć te uczucia i iść dalej. Nie oznacza to zgadzania się z niewłaściwym zachowaniem, ale po prostu rozpoznanie ukrytych emocji.

Praktyczne sposoby uznawania uczuć:

• Słuchaj uważnie, nie przerywając
• Odbijaj to, co słyszysz ("Brzmisz na rozczarowanego")
• Nazwij emocję ("To musi być frustrujące")
• Unikaj bagatelizowania uczuć ("To nic wielkiego")
• Daj dziecku życzenia w fantazji ("Chciałbym, żeby to mogło się stać")

Uznawanie uczuć często rozprasza intensywność emocji i pozwala dziecku się uspokoić. Gdy jest spokojne, lepiej radzi sobie z rozwiązywaniem problemów i znajdowaniem konstruktywnych rozwiązań.

2. Używaj opisowej pochwały, aby budować poczucie własnej wartości i zachęcać do pozytywnego zachowania

Dorosły opisuje, a dziecko naprawdę samo się chwali.

Opisowa pochwała jest potężna. Zamiast używać ogólnikowych pochwał jak "dobra robota", opisz konkretnie, co widzisz, co jest godne pochwały. To pomaga dzieciom rozpoznać ich własne mocne strony i osiągnięcia.

Przykłady opisowej pochwały:

• "Widzę, że posprzątałeś wszystkie swoje zabawki bez proszenia. To pokazuje prawdziwą odpowiedzialność."
• "Pracowałeś ciężko nad tym zadaniem z matematyki, aż je rozwiązałeś. To wytrwałość!"
• "Twoja opowieść ma tak żywe opisy - naprawdę mogę sobie wyobrazić tę scenę."

Opisowa pochwała zachęca dzieci do kontynuowania pozytywnych zachowań i pomaga im internalizować poczucie własnych możliwości. Jest bardziej znacząca niż ogólna pochwała, ponieważ jest konkretna i autentyczna.

3. Oferuj wybory, aby zaangażować współpracę i zmniejszyć walki o władzę

Czasami samo zrozumienie, jak bardzo czegoś chcesz, sprawia, że rzeczywistość jest łatwiejsza do zniesienia.

Wybory dają dzieciom siłę. Kiedy dzieci czują, że mają pewną kontrolę, są bardziej skłonne do współpracy. Oferowanie ograniczonych wyborów pozwala rodzicom ustalać granice, jednocześnie dając dziecku poczucie autonomii.

Przykłady oferowania wyborów:

• "Chcesz założyć piżamę przed czy po umyciu zębów?"
• "Chcesz posprzątać swój pokój teraz czy po obiedzie?"
• "Powinniśmy iść do szkoły pieszo czy na rowerach?"

Kluczem jest oferowanie tylko takich wyborów, z którymi czujesz się komfortowo. To podejście zmniejsza walki o władzę i pomaga dzieciom uczyć się umiejętności podejmowania decyzji. Nawet małe wybory mogą znacząco wpłynąć na chęć dziecka do współpracy.

4. Rozwiązuj problemy wspólnie, aby znaleźć wzajemnie akceptowalne rozwiązania

Razem znajdziemy rozwiązania, które szanują nasze potrzeby jako jednostki.

Wspólne rozwiązywanie problemów buduje umiejętności. Kiedy rodzice i dzieci współpracują, aby znaleźć rozwiązania, uczy to krytycznego myślenia i rozwiązywania konfliktów. To podejście odchodzi od karania i dąży do znalezienia rozwiązań korzystnych dla obu stron.

Kroki do rozwiązywania problemów:

1. Zidentyfikuj problem
2. Burza mózgów możliwych rozwiązań bez osądzania
3. Oceń pomysły razem
4. Wybierz rozwiązanie do wypróbowania
5. Wdroż plan
6. Sprawdź, jak to działa

Ten proces pokazuje szacunek dla wkładu dziecka i pomaga mu uczyć się konstruktywnego rozwiązywania problemów. Wzmacnia również relację rodzic-dziecko poprzez wspólną pracę jako zespół.

5. Zachęcaj do autonomii, pozwalając dzieciom podejmować decyzje odpowiednie do wieku

Uświadommy sobie, że przywilej bycia z dziećmi to wielki dar.

Wspieranie niezależności jest kluczowe. Pozwalanie dzieciom podejmować decyzje odpowiednie do ich wieku pomaga im rozwijać pewność siebie i uczyć się na własnych błędach. Rodzice mogą prowadzić, nie kontrolując każdego aspektu życia dziecka.

Sposoby zachęcania do autonomii:

• Pozwól dzieciom wybierać własne ubrania (w granicach rozsądku)
• Pozwól im pakować własne lunche lub plecaki
• Zachęcaj je do znajdowania rozwiązań własnych problemów, zanim wkroczysz
• Daj im obowiązki w domu
• Pozwól im doświadczać naturalnych konsekwencji ich wyborów, gdy jest to bezpieczne

Zachęcanie do autonomii nie oznacza pozostawiania dzieci samym sobie w podejmowaniu wszystkich decyzji. Oznacza to zapewnienie wspierającego środowiska, w którym mogą stopniowo przejmować większą odpowiedzialność i uczyć się na doświadczeniach.

6. Wyrażaj własne uczucia i stawiaj jasne oczekiwania zamiast karać

Chcemy znaleźć sposób na wyrażenie naszej irytacji lub złości bez wyrządzania szkody.

Karanie często przynosi odwrotny skutek. Zamiast uczyć dzieci lepszego zachowania, często prowadzi do urazy, buntu lub podstępnego zachowania. Wyrażanie własnych uczuć jasno i stawianie oczekiwań jest bardziej skuteczne.

Alternatywy dla karania:

• Wyraź swoje uczucia ("Jestem sfrustrowany, gdy...")
• Podaj informacje ("Mokre ręczniki mogą uszkodzić drewnianą podłogę")
• Opisz, co trzeba zrobić ("Zabawki muszą być posprzątane")
• Zaproponuj wybór ("Możesz obniżyć głos lub wyjść na zewnątrz, aby krzyczeć")
• Podejmij działania, aby rozwiązać problem ("Odkładam kredki, dopóki nie będziemy mogli ich bezpiecznie używać")

To podejście uczy dzieci, jak ich działania wpływają na innych i jak brać odpowiedzialność za rozwiązywanie problemów, zamiast unikać kary.

7. Modeluj szacunek w komunikacji, aby nauczyć dzieci, jak pozytywnie się komunikować

Chcemy przerwać cykl niepomocnej rozmowy, który jest przekazywany z pokolenia na pokolenie.

Dzieci uczą się przez przykład. Sposób, w jaki rodzice komunikują się z dziećmi i innymi, staje się modelem dla tego, jak dzieci będą się komunikować. Używając języka pełnego szacunku, nawet gdy są zdenerwowani, rodzice uczą cennych umiejętności społecznych.

Kluczowe elementy komunikacji pełnej szacunku:

• Używaj stwierdzeń "ja" zamiast oskarżeń
• Opisz problem, nie atakując osoby
• Słuchaj aktywnie, nie przerywając
• Uznaj perspektywę drugiej osoby
• Skup się na rozwiązaniach, a nie na winie

Kiedy rodzice konsekwentnie modelują szacunek w komunikacji, dzieci uczą się, jak skutecznie wyrażać siebie i rozwiązywać konflikty pokojowo.

8. Używaj zabawy i humoru, aby rozładować napięcie i motywować do współpracy

Dzieci uwielbiają zabawę. Dzień może stać się dość ponury z wszystkimi rzeczami, które muszą zrobić.

Zabawa może przekształcić trudne momenty. Używanie humoru i wyobraźni może zamienić potencjalną walkę w zabawną interakcję. To podejście może motywować dzieci do współpracy bez poczucia przymusu.

Przykłady zabawnych podejść:

• Spraw, by przedmioty nieożywione mówiły ("Szczoteczka do zębów czuje się samotna!")
• Używaj śmiesznych głosów lub akcentów
• Zamień zadania w gry ("Zobaczmy, jak szybko możemy posprzątać")
• Bądź celowo absurdalny ("Powinniśmy skakać czy podskakiwać do samochodu?")

Zabawa nie oznacza, że nie traktujemy rzeczy poważnie. To narzędzie do rozjaśnienia nastroju i uczynienia codziennych zadań bardziej przyjemnymi zarówno dla rodzica, jak i dziecka.

9. Pisz notatki, aby skutecznie komunikować się bez konfrontacji

Czasami nic, co mówimy, nie jest tak skuteczne jak pisane słowo.

Pisane wiadomości mogą być potężne. Notatki pozwalają na jasną komunikację bez emocjonalnego ładunku, który może towarzyszyć konfrontacjom twarzą w twarz. Dają dziecku czas na przetworzenie wiadomości bez poczucia presji.

Skuteczne zastosowania notatek:

• Przypomnienia o zasadach lub oczekiwaniach
• Wyrażenia uznania
• Prośby o pomoc lub zmiany w zachowaniu
• Zachęta lub wsparcie

Notatki mogą być szczególnie pomocne w przypadku wrażliwych tematów lub gdy emocje są na wysokim poziomie. Zapewniają sposób na jasną komunikację bez wchodzenia w kłótnie.

10. Pomóż dzieciom widzieć siebie w nowych, pozytywnych rolach

Nigdy nie lekceważ potęgi swoich słów w życiu młodej osoby!

Dzieci często spełniają przypisane im role. Kiedy dzieci są konsekwentnie postrzegane jako "łobuz" lub "nieśmiałe", mają tendencję do spełniania tych oczekiwań. Rodzice mogą pomóc dzieciom uwolnić się od ograniczających ról, świadomie podkreślając ich pozytywne cechy i potencjał.

Strategie zachęcania do pozytywnych ról:

• Wskazuj konkretne mocne strony i umiejętności
• Twórz okazje do sukcesu w nowych obszarach
• Unikaj negatywnych etykiet, nawet w żartach
• Dziel się historiami o momentach, kiedy dziecko wykazało się pozytywnymi cechami
• Wyrażaj wiarę w zdolność dziecka do rozwoju i zmiany

Poprzez konsekwentne pokazywanie dzieciom bardziej pozytywnej wizji siebie, rodzice mogą pomóc im rozwijać pewność siebie i poszerzać poczucie tego, co jest możliwe.

Ostatnia aktualizacja: July 31, 2024