Who Gets In and Why

1. Kabul Süreci Üniversitenin İhtiyaçları Üzerinedir

Üniversiteye kabul süreci, başvuran öğrenci ya da velisi için değil, üniversite için yapılır.

Kurumsal öncelikler belirleyicidir. Üniversitelerin zamanla, hatta bazen yıldan yıla değişen belirli ihtiyaçları vardır. Bu hedefler üniversite yöneticileri tarafından belirlenir ve kabul ofislerinin oluşturması gereken öğrenci profiline yön verir. İhtiyaçlar geniş ya da dar kapsamlı olabilir:

• Tam ücret ödeyen daha fazla öğrenci
• Belirli bölümler (beşeri bilimler, bilgisayar bilimi)
• Coğrafi çeşitlilik (belirli eyaletlerden veya bölgelerden öğrenciler)
• Özel yetenekler (müzisyenler, sporcular)
• Mezunların veya çalışanların çocukları

Gündeme uyum sağlamak. Seçici bir üniversiteye kabul edilmek, mutlak anlamda “layık olmak”tan çok, o üniversitenin o yılki gündemine uyum sağlamaktır. Reddedilmek, başvuranın potansiyeline dair bir yargı değil, üniversitenin o yıl neye ihtiyaç duyduğunun yansımasıdır.

Sürekli denge kurma. Kabul dekanları, rektörler, mütevelli heyeti, öğretim üyeleri, antrenörler, mezunlar ve bağışçılar gibi çeşitli paydaşların talepleri arasında denge kurmak zorundadır. Bu da düşük gelirli öğrencilerle tam ücret ödeyen öğrenciler arasında ya da akademik başarı ölçütleri ile çeşitlilik hedefleri arasında uzlaşmalar gerektirir.

2. Pazarlama Bir Popülerlik Yarışına Dönüşür

Üniversitelerin gönderdiği postalar, aslında “aday havuzunun” en üstünü doldurmak içindir; böylece süreç ilerledikçe yeterince başvuru alıp, yeterince kabul göndererek, yeterince evet cevabı alıp yurt yataklarını ve sınıf kontenjanlarını doldurmayı hedeflerler.

Doğrudan posta devrimi. Bill Royall gibi öncüler sayesinde doğrudan posta pazarlaması yaygınlaştı ve üniversite aday toplama sürecini kökten değiştirdi. Üniversiteler, PSAT/SAT sınavına girenlerin isimlerini satın alarak posta kutularını doldurdu; amaç ilgi uyandırmak ve en önemlisi başvuru sayısını artırmaktı.

Başvuru sayısını artırmak. Üniversiteler, başvuru hacmini artırmak için agresif pazarlama yapar. Başvuru sayısı arttıkça, kayıt sayısı sabit kalsa bile kabul oranları düşer; bu da üniversitenin daha seçici ve popüler görünmesini sağlar, sıralamalarda, mezunlar ve aday öğrenciler nezdinde prestij kazandırır.

Gürültü ve kafa karışıklığı. Bu yoğun pazarlama, öğrenciler için genellikle göz ardı edilen ya da rastgele görülen bir gürültü yaratır. Ufukları genişletmek amaçlansa da, kaygıyı artırabilir ve öğrencilerin sadece postada tanıdıkları okullara odaklanmasına yol açarak marka takıntısını pekiştirir.

3. Prestij Seçicilikle Tanımlanır

Kabul istatistikleri kamuya açık hale geldikten sonra... bunlar bir üniversitenin kalitesini simgelemeye başladı.

Seçicilik kalite göstergesidir. 20. yüzyıl ortalarında başvuru sayıları ve kabul oranları gibi istatistiklerin açıklanmasıyla, seçicilik üniversite kalitesinin temel ölçütü haline geldi. Bu algı, üniversiteler ve öğrenciler arasında rekabeti artırdı.

Sıralama etkisi. U.S. News & World Report gibi yayınlar, sıralama metodolojilerine seçiciliği dahil ederek bu bağlantıyı pekiştirdi. Üniversiteler, başvuru sayılarını artırıp kabul oranlarını düşürerek sıralamalarda yükselmeye çalıştı; bazen ölçütleri manipüle etmekten çekinmediler.

İki dünya ortaya çıktı. Bu seçicilik odaklı yaklaşım, “satıcılar” (elit, yüksek talep gören ve başvuruya boğulan okullar) ile “alıcılar” (öğrenci toplamak zorunda olan diğer okullar) arasında bir ayrım yarattı. Satıcılar seçiciliği marka stratejisinin merkezine koyarken, alıcılar öğrenci çekmek ve mali teşviklere dayanır.

4. Holistik Değerlendirme Özneldir ve Stratejiktir

Sayısal kesinlik görüntüsü verse de, holistik kabul oldukça özneldir.

Sayılardan öte. Holistik kabul, notlar ve sınav puanlarının ötesinde; denemeler, tavsiye mektupları ve sosyal etkinlikler gibi unsurları da değerlendirerek “bütüncül öğrenci” portresi çizmeye çalışır. Görünürde adil olsa da, öznelliği başvuranlar için kafa karıştırıcı ve şeffaf olmayan bir süreçtir.

Değerlendirme sistemleri farklıdır. Üniversiteler, akademik, kişisel, etkinlikler ve entelektüel merak gibi kategorilerde farklı puanlama ölçekleri (örneğin 1-5, 1-9) kullanır. Bu sayısal puanlar kesinlik izlenimi verse de, okuyucuların sübjektif değerlendirmelerine dayanır.

Kurumsal hedeflere hizmet eder. Holistik değerlendirme, üniversitelere çeşitlilik, coğrafi temsil veya özel yetenekler gibi önceliklere göre sınıf oluşturma esnekliği sağlar; bu da bazen akademik ölçütleri daha yüksek olan adayların reddedilip, daha düşük olanların kabul edilmesine yol açabilir. Bu durum başvuranlar için keyfi görünebilir.

5. Erken Karar En Çok Üniversitelere Yarar Sağlar

Erken karar, öğrencilerden çok üniversitelerin ihtiyaçlarına hizmet eder.

Üniversiteler için kesinlik. Erken Karar (ED), kabul edilen öğrencilerden bağlayıcı taahhüt ister; bu da üniversitelere, gelen sınıfın bir kısmı hakkında aylar öncesinden kesinlik sağlar. Böylece kayıt yönetimi ve doluluk oranları daha öngörülebilir olur.

Rakamlarla oynama. ED, üniversitelerin kayıt oranlarını artırıp genel kabul oranlarını düşürmelerine olanak tanır; çünkü sınıfın önemli bir kısmı kayıt garantili öğrencilerle doldurulur. Bu durum sıralamalar ve itibar açısından olumlu görünür.

Öğrenciler için dezavantaj. ED başvurusu, öğrencinin birden fazla okuldan mali yardım tekliflerini karşılaştırma şansını kısıtlar. Kabul için avantaj gibi algılansa da, bu fayda çoğu zaman abartılır ve üniversite arama sürecini sıkıştırarak stresi artırır.

6. Sporcular ve Mezun Çocukları Büyük Avantaj Sağlar

Ancak, seçici üniversitelerde ayrıcalık ve ayrıcalık kültürünü sürdüren, çok daha yaygın ve Amerikan’a özgü iki diğer ayrıcalıktan – mezun çocukları ve sporcular – nadiren bahsedilir.

Sistematik ayrıcalıklar. Irk veya ilk nesil öğrenci statüsünün ötesinde, mezun çocukları ve sporcu adayları seçici kabulde önemli avantajlar elde eder. Bu ayrıcalıklar yaygındır ve genellikle daha zengin, ağırlıklı olarak beyaz öğrencileri destekler.

Sporcu kontenjanları. Üniversiteler, özellikle daha az popüler sporlarda, belirli “sporcu kontenjanları” ayırır. Bu kontenjanlar, sporcunun akademik profili ortalamanın altında olsa bile kabul garantisi sağlayabilir.

Mezun çocuklarının avantajı. Mezun çocuklarının kabul oranları, benzer akademik niteliklere sahip olmayanlara göre çok daha yüksektir. Üniversiteler bu uygulamayı mezunların iyi niyetine ve bağışlarına dayandırarak savunsa da, araştırmalar bu bağlantıyı sorgular.

7. Lise Bağlamınız Önemlidir

Kabul ofislerinde çalıştığım süre boyunca, değerlendirilen birimin çoğunlukla başvuran değil, başvuranın liseleri olduğunu çabucak fark ettim.

Lise bir referanstır. Üniversiteler, başvuranları liselerinin bağlamında değerlendirir; müfredat zorluğu, not sistemi ve üniversiteye geçiş oranları gibi faktörleri göz önünde bulundurur. Bu da başarıların mevcut fırsatlara göre kıyaslandığı anlamına gelir.

Eşitsiz oyun alanı. Liseler arasındaki kaynak ve ders çeşitliliği (örneğin AP ders sayısı) büyük farklılıklar yaratır. İyi kaynaklara sahip okullardan gelen öğrencilerden daha zorlayıcı dersler almaları beklenir.

Tanıdıklık avantaj sağlar. Üniversiteler, belirli “besleyici” liselere yönelik ziyaretler düzenler ve bu okulların rehber öğretmenlerini iyi tanır. Kabul ofisi tarafından tanınan bir liseden başvurmak avantaj olabilir; ancak bu, aynı okuldan diğer öğrencilerle doğrudan rekabet anlamına da gelir.

8. Mali Yardım Bir Pazarlık Aracıdır

Mali yardım hayır işi gibi görünebilir, ancak ona böyle bakmak en doğru yaklaşım değildir.

Gelir optimizasyonu. Çoğu üniversite (“alıcılar”) için mali yardım, istenen öğrencileri çekmek ve öğrenim gelirini maksimize etmek için stratejik bir araçtır. Buna “mali yardım pazarlaması” denir.

İndirim, hayır işi değil. Üniversiteler, özellikle maliyetin önemli bir kısmını ödeyebilecek öğrencileri rakiplerinden çekmek için ne kadar yardım (genellikle “başarı bursu” olarak adlandırılır) vereceklerini belirlemek için karmaşık modeller kullanır. Bu aslında bir indirimdir.

İhtiyaç farkındalığı. Birçok üniversite, başvuranın ödeme gücünü kabul kararında dikkate alan “ihtiyaç farkındalığı” politikasına sahiptir; özellikle yüksek mali ihtiyaçlı öğrenciler için. Bu, mali yardım bütçesinin yönetilmesine yardımcı olur.

9. Gerçek Maliyet Çoğunlukla Gizlidir

Bir üniversitenin gerçek maliyeti, kabul edilen öğrencilere gönderilen mali yardım mektupları gelene kadar bilinmez.

Şeffaf olmayan fiyatlandırma. Üniversite fiyatlandırması karmaşıktır. İlan edilen “etiket fiyatı” çoğu öğrencinin ödediği gerçek tutar değildir. Gerçek maliyet, mali yardım paketlerine bağlı olarak büyük farklılıklar gösterir ve çoğu zaman anlaşılması zordur.

Kafa karıştıran yardım mektupları. Mali yardım mektupları standart değildir, karmaşık terimler kullanır ve hibe, kredi ve çalışma bursu arasındaki farkları bulanıklaştırır. Birçok mektup, ailenin cebinden ne kadar net ödeme yapması gerektiğini açıkça belirtmez.

Geç açıklama. Aileler genellikle mali yardım paketlerini Mart ayında kabul kararları açıklandıktan sonra alır; bu da Mayıs 1 son başvuru tarihine kadar gerçek maliyeti anlamak ve teklifleri karşılaştırmak için çok az zaman bırakır.

10. Nerede Değil, Nasıl Gittiğiniz Önemlidir

Üniversitede başarı, sadece nereye gittiğiniz değil, nasıl gittiğinizle ilgilidir.

Markadan çok beceriler. Araştırmalar, işverenlerin üniversitenin marka adı veya bölümünden çok, öğrencinin staj, araştırma ve teknik beceriler gibi deneyimlerine önem verdiğini gösteriyor.

Bireysel potansiyel. Bir öğrencinin nihai başarısı, gittiği kurumun prestijinden çok, kendi azmi, geçmişi ve üniversite deneyimine gösterdiği çaba ile şekillenir.

Odak alanınızı genişletin. Aşırı seçici birkaç okula takılmak yerine, akademik ve sosyal açıdan uygun, bütçenize uygun ve değerli beceriler kazandıran fırsatlar sunan bir üniversite bulmaya odaklanmalısınız.

11. Sistem Karmaşık ve Değişiyor

Artan başvuru sayıları, samimiyet sorgulamaları ve adaletsizlik öfkesi altında sistem çökmeye başlıyor.

Rube Goldberg makinesi. Kabul süreci, yasal zorluklar, siyasi baskılar ve üniversitelerin artan başvuru hacmi ile kurumsal ihtiyaçları yönetme çabaları nedeniyle giderek karmaşıklaştı.

Şeffaflık eksikliği. Holistik değerlendirme, mali yardım pazarlaması ve ayrıcalıkların etkisi, kamuoyunda şüphecilik ve adaletsizlik algısını artırıyor.

Dış baskılar. Varsity Blues skandalı ve kabul uygulamalarına yönelik davalar, sistemin zayıflıklarını ortaya koyuyor ve daha fazla şeffaflık ile reform çağrılarını güçlendiriyor.

12. Demografik Değişimler Geleceği Şekillendirecek

ABD’de lise mezunu sayısında onlarca yıl süren istikrarlı artıştan sonra, ülke uzun bir düşüş dönemine giriyor.

Azalan aday havuzu. Lise mezunu sayısının özellikle 2025 sonrası önemli ölçüde azalması bekleniyor; mezunlar arasında renkli öğrenciler ve ilk nesil üniversite öğrencilerinin oranı artacak.

Bölgesel etkiler. Bu düşüş, özellikle Kuzeydoğu ve Ortabatı’daki üniversiteleri daha fazla etkileyecek ve öğrenci rekabetini artıracak.

Gelecekteki tercihler. Öğrenci toplamak zorunda olan okullar daha çaresiz hale gelerek indirimleri artırabilir ancak bu finansal istikrarı riske atar. Elit okullar ise çeşitliliği artırma baskısı altında kalacak, ancak bunu akademik profil ve gelir hedefleriyle dengelemekte zorlanabilir.

Son güncelleme:: June 24, 2025